Zijn auteurs zwartwerkers?
Louis Van Dievel is schrijver en moderator van deredactie.be. Hij kampeert dezer dagen op de Boekenbeurs.
Tijdens de Boekenbeurs zijn honderden mensen tijdelijk aan het werk: veiligheidspersoneel, jobstudenten, interims, vast personeel van uitgeverijen en boekhandels, de werknemers van organisator Boek.be. Alle standhouders zijn er, na de aankondiging van de RVA, van verwittigd dat de arbeids- en sociale inspectie langs kan komen en naar een geldige arbeidsovereenkomst kan vragen, op papier of digitaal. De mensen van Boek.be, vernam ik, houden die klaar op hun smartphone.
Maar schrijvers hebben geen arbeidsovereenkomst. Nochtans zijn er die geen dag overslaan op de Boekenbeurs: om te signeren, om te debatteren, om voor te lezen,... Dat is, hoe je het ook draait of keert, werk. Aangenaam werk weliswaar, geen corvee. En gratis werk. De auteur doet het ter promotie van de eigen boeken en om de uitgever of de boekhandel een plezier te doen. Voor een koffie of een glas wijn. In het meervoud. De tram naar of de parking bij de Boekenbeurs betalen ze zelf. Ik schrijf nog wel een apart stukje over de kunst van het signeren.
Maar omdat ze dus geen arbeidsovereenkomst hebben met hun uitgever, zijn schrijvers vrijgesteld van sociale bijdragen op hun inkomsten uit auteursrechten. De RVA weet dat intussen. Wat niet belet dat ze toch kunnen controleren. De auteursvereniging raadt zijn leden aan om hun uitgavecontract (al dan niet digitaal) op zak te houden. Want hoe kan de inspecteur een schrijver herkennen? Vroeger aan zijn pijp, zijn alcoholverbruik en zijn slonzige voorkomen. Maar die tijd is al lang voorbij. Schrijvers zien er steeds meer uit als gewone mensen. En als zwartwerkers.
