Adele de muzikale melkkoe - Evert Venema

Evert Venema is radiomaker bij Radio1.

Misschien verbood dat mij om deze column te schrijven. Ook al leest u hem pas na 23 oktober 2015, 9 uur ’s morgens. De wereldwijde launch date van ‘Hello’. Die titel moest waarschijnlijk geheim blijven volgens het contract, dat ik eerlijk gezegd niet las. Te vereerd om me met details bezig te houden. Toen ik klein was, zei mijn opa: “Van die jongen horen we nog!”. Jammer dat hij het niet meemaakt. Ik met Adele in een rode sofa. Drie volle dagen voor u met zijn allen.

Zo belangrijk moeten we haar vinden. “Het internet wordt hier emotioneel van”, stond er toen Adele (na mij) haar 60 miljoen Facebook-vrienden inlichtte. Justin Bieber en One Direction verzetten, staart tussen de benen, de release-data van hun nieuwe CD’s. Dertig seconden van het nieuwe liedje in de Britse X-Factor deden de planeet daveren.

“Hello It’s me. I was wondering if after all these years you’d like to meet to go over everything”. Meteen raak. Adele verdween viereneenhalf jaar uit ons leven. En dan: “They say that time’s supposed to heal ya, but I ain’t done much healing”. Oef, ze ziet nog af, zoals wij. Ondanks de strakke hoesfoto en clip waar ze tegenwoordig Angelina Jolie lijkt.

Al trouwt ze met Brad Pitt, Adele’s DNA blijft Eastenders. Een stoemp-met-saucissen-zangeres die voelt wat stoemp-met-saucissen-vrouwen voelen. Bianca Castafiore van om de hoek. Adele verheft uw en mijn alledaagse worsteling met het leven tot een majestueus epos. ‘Hello’ maakt voor het eerst de wanhoop tastbaar wanneer je een voicemail moet inspreken. Zoals haar millionseller ‘21’ een simpele relatiebreuk tot Trojaanse proporties opblies.

Eindelijk een diva die onze saaie problemen naar waarde schat. Die de dramatiek erachter met haar bombardon van een stem blootlegt. Beyoncé, Rihanna of Kim Kardashian zelf een luier verversen? Ik denk het niet. Adele veegt met gelakte nagels het snotneusje van haar zoon Angelo af. In naam van de oververmoeide Vlaamse moeder alsjeblieft, in godsnaam, op ‘25’ een song over de inwendige orkaan die doortrekt na een eerste bevalling.

Teveel pathetiek?!? Nee, verdorie!!! Ook ons bestaan bulkt van de beproevingen, die niemand anders met het gepaste aplomb verwoordt. Je hoeft je niet halfdood te zuipen om op een emotionele rollercoaster te zitten. Deze twee vriendinnen leggen het perfect uit.

‘25’ wordt de laatste leeftijdsplaat van Adele. Ze denkt dat ze nu is wie ze de rest van haar leven zal zijn. Opnieuw zo gewoon en herkenbaar. Dachten we dat niet allemaal ooit? Wacht maar. Deze muzikale melkkoe zal tot op ‘48’ en ‘67’ en ‘85’ alle fases van de menselijke tijdlijn de grandeur verlenen die de werkende middenklasse verdient. En daarmee een kreunende platen-sector door barre iTunes-en Spotify-dagen loodsen.

Adele ma belle. The Beatles wisten het al. These are words that go together well. Niet verder veranderen in Adele Jolie. Sont des mots qui vont très bien ensemble. Blijf van ons. Tres bien ensemble. En noem je toekomstige dochter Angelique. Met de groeten van Flip Kowlier.