De kolibrie van Nairobi - Joris Custers
Froome herleid tot cijfers
Op onze nationale feestdag gaf de trainer van Sky vrij hoeveel watt/kg lichaamsgewicht de mens Froome op een fiets kan ontwikkelen. Met deze cijfers voor ogen, kan ik al zeker enkele toppers uit het verleden voor de geest halen die - bergop -met hem simpelweg de vloer zouden vegen. Wat me sinds de Spaanse tourwinnaar Indurain een eerder ongemakkelijk gevoel geeft is het feit dat een potentiële gele trui sneller is tegen de chrono dan een tijdritspecialist, en tegelijkertijd superieur is aan de beste klimmer van deze aardbol. Ik ontdekte dan ook een enorme interne weerstand om mezelf te zien opschuiven naar het Froome-‘kamp’.
Maar de manier waarop hij met de pers omgaat, onbeholpen bijna, hoe hij op de tweede rustdag de wereldpers nog eens ging uitleggen dat hij simpelweg de snelste man op een fiets op deze planeet is, vond ik ontroerend. Ik vroeg me af hoe het moet voelen om zo alleen te zijn. Zo alleen als Froome. Als kind dromende van een carrière op de fiets, jarenlang toewerken naar een hoger doel, ‘la Grande Boucle’ winnen.
De vergelijking met Pantani
Los van het mogelijke gebruik van verboden middelen bij Pantani, zie ik sommige schrijnende parallellen. Twee jonge gasten die dromen van een carrière in de wielersport. Jarenlang laten ze er alles voor vallen. Ze sluiten zich op, werken hoogtestages af naar eenzame hoogten. Nu vragen ze zich waarschijnlijk af? Is dit nu ‘later’? Het is pas tijdens deze Tour dat mijn inlevingsvermogen met Froome is aangewakkerd, omdat ik nu besef dat mijn bezwaren toch zo oppervlakkig bleken.
Een bijnaam voor Froome
Op de radio deze week werden er bijnamen van renners de ether ingestuurd. De Adelaar van Toledo, De Schorpioen van Semmerzake, de Haai van Messina. Daarom als een bescheiden blijk van broederschap ging ik op zoek naar een wielerbijnaam voor Froome. Consternatie als ik de karaktereigenschappen van een kolibrie overliep. De kolibrie heeft een onuitputtelijke vorm van vreugde, levensnectar, snelheid en uithoudingsvermogen, en daarbovenop: totale eerlijkheid. Ook zie ik onmiddellijk een correlatie tussen jullie vleugelflap en trapfrequentie. Daarom Chris, voor jou: “The hummingbird of Nairobi”
(Joris Custers was renner en is nog steeds bezeten van de wielersport.)