Niemand wil nog jongens - Kolet Janssen

Ik opperde dat het misschien gewoon een verlangen naar het klassieke modelgezinnetje was dat tot dergelijke uitspraken leidde. Het ideaalbeeld van papa, mama, zoontje, dochtertje en hond. Maar volgens haar was er meer aan de hand. Nadat mensen eeuwenlang liefst van al zonen kregen om de naam of het beroep van vader voort te zetten, roepen babyzoontjes nu eerder allerlei minder aantrekkelijke beelden op. Jongens worden als lastig en ongezeglijk beschouwd. Ze zijn minder volgzaam thuis en op school en je hebt er dus meer problemen mee. Ze lopen meer risico om in de criminaliteit of aan de drugs te geraken. Ze maken meer kapot en ze zijn niet zo gezellig. En als moeder kun je er op je oude dag (meestal) niet eens lekker mee gaan winkelen.

Meisjes zijn in. Meisjes worden vanaf het prille begin met hun neus op het feit geduwd dat ze meisjes zijn. Niet per se op een onprettige manier, maar toch. De kleertjes voor baby- en peutermeisjes zijn veel schattiger dan die voor jongetjes. Er is een roze orkaan langs de speelgoedrekken gewaaid en er is dus steeds minder neutraal speelgoed. Ook als je met Legoblokjes speelt, moet je je ervan bewust zijn dat je dat als meisje (of als jongen) doet. Meisjes doen het beter op school (behalve voor wiskunde, maar dat komt nog wel). Meisjes klimmen met de hulp van een paar nuttige quota nu ook naar de top van de bedrijven, de politiek en de universiteiten. Meisjes zijn beter in overleggen en onderhandelen en daarop is zowat onze hele samenleving steeds meer gebaseerd. Maar als meisjes zo in trek zijn, waarom is er dan nog een vrouwendag nodig?

Omdat er nog heel wat dingen scheef zitten tussen mannen en vrouwen. Bij ons en nog meer in sommige andere landen. Omdat er nog steeds veel te veel vrouwen vast zitten in een verzorgende rol die hen deels wordt opgedrongen. Ja, vrouwen houden van zorg, maar mannen toch ook? Waarom moeten de vervelende gevolgen zoals een gebroken loopbaan of een onvolledig pensioen bijna altijd op de rug van de vrouwen terecht komen? Waarom heeft nog geen van de drie grote monotheïstische godsdiensten echt werk gemaakt van de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen? Ook al was iemand als Jezus eeuwen geleden al baanbrekend in zijn contact met vrouwen? Waarom wordt er nog op te veel plaatsen op de wereld beslist over het lot van meisjes en vrouwen alsof ze er zelf niets over te vertellen hebben? Hier bij ons kun je als vrouw een goed leven leiden, ook al moet je af en toe wel eens slikken. Maar dat is lang niet overal zo. Kindhuwelijken, te weinig onderwijs voor meisjes, geweld tegen vrouwen, het had al lang niet meer mogen bestaan. Daarom is vrouwendag broodnodig.

Misschien maken we onze meisjes best wat minder schattig en kweken we beter wat meer haar op hun tanden. Dat gaan ze tussen al dat roze hard nodig hebben.

(Kolet Janssen is jeugdauteur, oud-lerares, (pleeg)moeder en oma.)