Vilvoorde terroristenstad? - Sofie Vander Donckt

Beste burgemeester Bonte, zes jaar geleden zijn we neergestreken in Vilvoorde. We waren toen met twee, in een huurappartement. Binnenkort zijn we met vier, in ons eigen huis, nog altijd in Vilvoorde. Waaghalzerij, vindt u niet, een gezinsleven opbouwen tussen al die Syriëstrijders? Wat bezielt ons? En dan zijn we nog eens tevreden Vilvoordenaars ook!

We wonen omringd door een paar halalslagers, een Marokkaanse bakker, een Spaanse delicatessenzaak, een Grieks restaurant, enkele kebabzaken en - zowaar - een Vlaamse interieurzaak en een frietkot. Met de staalkaart van de Vilvoordse bevolking hebben we dus zeker al kennisgemaakt. We kennen de voor- en de nadelen, maar voor deze plek hebben we op dit moment van ons leven bewust gekozen.

Ik kan hier nog wonen

Ik hoor en lees ook de verhalen over vertrekkende en teruggekeerde Syriëstrijders. Hun bestaan ontken ik dus zeker niet, al hebben ze gelukkig geen impact op mijn dagelijkse leven. U bent natuurlijk veel beter geïnformeerd dan ik over wat er zich afspeelt achter de gevels van onze stadsgenoten. Misschien ben ik wel blij dat ik niet alles weet. Ik kan hier nog wonen, rondwandelen en boodschappen doen alsof ze er helemaal niet zijn. Oef! Me stomweg opwinden in de foutparkeerders voor onze garage, de hondenpis tegen de gevel of het slechte fietspad om de hoek.

Toen het woord Syriëstrijder nog maar pas bestond, juichte ik toe dat u in de media durfde te bekennen dat ook onze stad daar een probleem mee heeft. En dat u de zaak heel ernstig neemt. Maar stilaan is de slinger te ver doorgeslagen. Vilvoorde is intussen synoniem geworden voor 'dé stad van de Syriëstrijders'. Daar hebt u paradoxaal genoeg zelf toe bijgedragen door onze stad er telkens gretig bij te betrekken, als er veraf of dichtbij sprake is van terreur of moslimextremisten.

Wie zaait er paniek?

Het was tekenend dat ik vorige week tot op CNN moest horen dat er behalve in Verviers ook in Vilvoorde invallen zijn geweest in het kader van de strijd tegen terreur. Daar bleek die dag niets van aan, maar het is gewoon een evidentie geworden om onze stad in zo'n rijtje te noemen. De Syriëstrijders zijn nu eenmaal het enige waarmee we nog het nieuws kunnen halen (o ja, ik vergeet nog ons vervallen treinstation).

Vergeeft u mij dat ik deze brief meteen in het publiek gooi. Maar gisteren lanceerde u in de krant ook een oproep om Bart Somers te bombarderen tot regeringscommissaris tegen terreur en radicalisering, blijkbaar zonder dat de man van iets wist. Een vreemde démarche en de reactie van Somers sprak alweer boekdelen. Het werd een voorzet om Vilvoorde nog maar eens voor te stellen als het mekka van de Syriëstrijders. 'Hans Bonte slaakt een noodkreet, omdat de radicalisering bij hem het scherpst is en het meest acuut.' U die zich een paar dagen geleden nog ergerde aan de 'paniekzaaierij' van de Brusselse en de Antwerpse burgemeester over nieuwe aanslagen, heeft met deze oproep dus zelf niet bepaald rust gebracht.

Een normaal leven leiden

Ik begrijp dat u geen of te weinig gehoor krijgt voor al uw oproepen om meer nationale ondersteuning of informatie-uitwisseling. Maar het lijkt er jammer genoeg op dat er alleen maar de Syriëstrijders zijn om onze stad - en uzelf? - nationaal op de kaart te zetten. Ik hoop dat u toch ook nog kunt beamen dat het wel degelijk mogelijk blijft om hier een normaal leven te leiden.

(Sofie Vander Donckt is verslaggever bij VRT Nieuws en Vilvoordenaar.)

Meest gelezen