De beste kok, maar niet voor iedereen - Alain Coninx
Kobe Desramaults combineert vakmanschap met experimenteerlust, hij verkoopt zich als culinair kunstenaar en hij is geobsedeerd door zijn vak. Daarmee stijg je als warme lucht naar boven.
Is "In De Wulf" een topper? Zeer zeker.
Wat mij vooral aanstaat, is dat Kobe op handen wordt gedragen door foodies die naar Dranouter afzakken om van zijn keuken te proeven. Klassieke gidsen als Michelin en GaultMillau sturen nu en dan professionele of semi- professionele proevers. Hun keuzes zijn behoudend en niet op vernieuwing gericht. Beide gidsen houden mekaar ook in de gaten en komen altijd bij hetzelfde kransje chefs uit.
Het blijft een gesloten clubje.
Kobe hoort daar intussen ook bij maar de klassieke keurders wachten nog even om hem op het hoogste schavotje te zetten.
Hij moet aantonen dat hij meer is dan een hype die in navolging van NOMA in Kopenhagen zijn loco-bio-eco keuken duurzaam kan uitbouwen.
Op zijn kaart staan schijfkamille, sleedoorn, schorrenzoutgras, lisdodde...fantastisch. Hij heeft een oud West-Vlaams runderras weer in ere hersteld, hij fermenteert en pekelt. Ga ver genoeg terug in de tijd en alles wordt opnieuw experimenteel. Ik ben er zeker van dat beide klassieke gidsen eind dit jaar "In De Wulf" met sterren en punten gaan overladen. Niemand mist graag een trein.
(Alain Coninx was VRT-journalist en culinair journalist.)