Zou een trojka zonder euro nog een Russische kar zijn? - Rob Heirbaut
Keuzes maken, beslissingen nemen, het hangt altijd samen met de omstandigheden van het moment. Toen de beslissing viel om met de euro te beginnen, eind jaren 80 van de vorige eeuw, was Europa in volle beweging. De Koude Oorlog was voorbij, in Berlijn werd de Muur gesloopt, de vraag rees of West- en Oost-Duitsland herenigd konden worden? Het antwoord was: ja, in ruil voor Europese eenmaking, met een gemeenschappelijke munt. Weg Duitse mark, leve de euro! Politici van toen geloofden in het Europese project, ze waren immers groot geworden met de gedachte: meer Europa is minder oorlog. Was er in die omstandigheden eigenlijk wel een andere keuze mogelijk?
Maar goed, stel dat ze toch geluisterd hadden naar waarschuwingen van economen als Paul De Grauwe, en gezegd hadden: ’t is er het moment niet voor, we wachten nog even met de euro, we stoppen hem in de koelkast. Waarna iedereen hem vergeten zou zijn.
Zouden we dan nu aan het klagen zijn dat de Belgische frank het leven duurder heeft gemaakt?
Zou er al iemand gevraagd hebben om Wallonië uit de Belgische frank te gooien? Of om de frank op te splitsen in de Noordfrank en de Zuidfrank?
Zou koning Filip al op een stuk van 50 frank staan?
Zou Jean-Luc Dehaene dan in de jaren 90 wat minder bespaard hebben?
Hoe groot zou de Belgische overheidsschuld intussen zijn? Zou het pensioenprobleem al opgelost zijn?
Zouden we Olli Rehn kunnen uitlachen wanneer hij een opmerking maakt over het Belgische overheidstekort, hem een GAS-boete geven en soeverein onze zin kunnen doen?
Zou de loonhandicap tegenover Duitsland als bij toverslag kunnen verdwijnen door de frank te devalueren?
Of zouden we de Belgische frank gewoon vervangen hebben door de Duitse mark?
Zou Duitsland eigenlijk wel bestaan intussen, of zou de hereniging van West- en Oost-Duitsland niet hebben plaatsgevonden? In dat geval, wat zou er van Angela Merkel geworden zijn?
Zouden er dan ook zoveel eurosceptici zijn? Zou Gouden Dageraad in Griekenland bestaan? Of zou Griekenland een welvarend, efficiënt bestuurd land zijn?
Zou een trojka nog altijd gewoon een Russische kar met drie paarden zijn?
Zouden we Paul Krugman kennen? Of Johan Van Overtveldt?
Zou Bacob nog bestaan? De Generale Bank? Of de ASLK? Het Gemeentekrediet?
Zouden jongeren in Italië en Spanje na hun studies onmiddellijk aan een baan geraken?
Zou Berlusconi nog aan de macht zijn in Italië?
Zou een espresso in Rome intussen 1.000.000 lire kosten? Of zou de Italiaanse regering beslist hebben om 6 nullen te schrappen, na de zoveelste devaluatie?
Zou er al een app bestaan om te zoeken waar het voordeligste wisselkantoor is in Rome?
Zou er een Facebookgroep bestaan om de invoering van een gemeenschappelijke munt te eisen? Zou die verdacht veel “likes” krijgen vanuit Unizo, VBO en Voka?
Zou de hashtag #1europe1currency bestaan?
Zou dat trending zijn? Of eerder: #blijfvandegulden? #touchepasamonfranc?
Veel vragen die eigenlijk niet te beantwoorden zijn. Dat is zo met keuzes. Je kan er eigenlijk niet op terugkomen. Jammer, anders was ik zeker profvoetballer geworden.
(De auteur is VRT-journalist en volgt Europa op de voet.)