Als Bart De Wever een Waal zou zijn… - Van Dievel Consulting

‘Kunt ge die peiling niet tegenhouden, Van Dievel? Gij die altijd stoeft over uw lange arm in de media.’ De N-VA-voorzitter en ikzelf zaten gebogen over de kiespeiling van de verzamelde tweedeklassers VTM, HLN, Le Soir en RTL-TVI , een peiling die voorwaar niet gunstig was voor de partij van het middenveld. ‘En dat van mijn huiszender!’ voegde Bart De Wever er meer dan knorrig aan toe, ‘de volgende keer dat ik iets te vertellen heb ga ik naar het rode bolwerk aan de Reyerslaan, wat zullen we nu hebben.’

Enigszins in chaos

Ik had de voorzitter graag een glas frisse zuurstofarme cola willen aanbieden, maar het huishouden van Van Dievel Consulting verkeert enigszins in chaos, zal ik maar zeggen, sinds Dinska Bronska en zelfs Brabançonne er vanonder zijn gemuisd en op hun eigen zijn begonnen. Ik moet het nog zien, haha! Maar inmiddels zat mijn grootste klant wel met iets van afgrijzen in zijn blik te kijken naar de stofnesten, de etensresten, de lege flessen, de berg afwas, de stapel vuile kleren, de brutale muizen, de haast zichtbare stank van WC en putteke, kortom: naar de algehele staat van verwaarlozing waarin mijn modeste villa zich sinds enkele weken bevindt.
‘De werkster heeft een valling,’ probeerde ik er mij vanaf te maken, onderwijl pogend de wijnvlekken op mijn hemd en broek te bedekken met mijn gerafelde jaspanden.
Bart De Wever plooide zijn gezicht in de zo typische licht ironische gelaatsuitdrukking, waarmee hij al menige verkiezing heeft gewonnen.
‘Als dat hier volgende keer niet properder is…’. Hij maakte zijn zin niet af , maar het dreigement was duidelijk. En zonder de N-VA als klant zou VDC spoedig op de fles gaan.

De VRT-peiling

‘Ik zal er persoonlijk over waken dat de peiling van de VRT en De Standaard van volgende week gunstig is voor de N-VA,’ probeerde ik de voorzitter gunstiger te stemmen. Ik hield voor mijzelf dat ik deze peiling al jarenlang op mijn eentje samenstel en daarbij als wetenschappelijke ondersteuning de ingewanden van een pas geslachte kip interpreteer. Een wat in onbruik geraakte maar daarom niet minder beproefde methode. Daarna mag De Vadder Ivan het op tv gaan uitleggen, wat – ik geef het grif toe – niet altijd een makkelijke opdracht is, als de geslachte kip bijvoorbeeld last had van het snot. Maar met wat kleurige grafiekskes maakt ge de Vlaming alles wijs. Ik spreek uit jarenlange ondervinding.
‘Nee, Van Dievel, ‘ wees Bart De Wever mijn suggestie resoluut af, ‘wij hebben geen miljoen euro uitgegeven aan een feel good-campagne om in een peiling vier procent te verliezen. Ge belt nu met de baas daar bij VTM, of ik sta niet in voor de gevolgen voor uw boîte.’

Framen moet u doen

Ik haalde diep adem. Zou ik het aandurven de N-VA-voorzitter tegen te spreken? In gedachten overliep ik de deontologische code van de Belgische Kamer van Verkopers van Gebakken Lucht, kortweg BKVGL. Mag men de cliënt uit commerciële overwegingen naar de mond spreken? Artikel 3, paragraaf vier was duidelijk.
‘Heer De Wever, ik ben zo vermetel u tegen te spreken,’ vatte ik aan.
Mijn cliënt kwam overeind uit de stoffige Chesterfield en klopte zijn kleren af.
‘Ik laat mijzelf wel uit,’ sprak hij grimmig.
‘Schenk mij één minuut van uw kostbare tijd,’ smeekte ik. Ik kon nog net de neiging onderdrukken om op mijn knieën te vallen en handenwringend om genade te smeken, een soort reflex uit mijn katholieke opvoeding.
‘Dertig seconden.’
‘U moet deze onwetenschappelijke en ongunstige peiling naar uw hand zetten, heer De Wever, u moet de cijfers framen, zoals u doet met alle u onwelgevallige berichten en cijfers. Op uitmuntende wijze, overigens.’
De N-VA-voorzitter liet de deurklink los en smeerde zijn handen in met ontsmettende gel.
‘Vijftien seconden.’
‘U moet uw achteruitgang verdrinken in de immer meelijwekkende percentages van de andere partijen, en van uw coalitiepartners in het bijzonder. CD&V: 15,8 %, Open VLD: 14 %. U blijft bijna dubbel zo groot als die twee samen. De SP.A en Groen hoeft u niet eens te vermelden. Een sneertje naar de PVDA is altijd meegenomen, ook voor Antwerps gebruik.
‘Mhhhh,’ deed De Wever. Hij diepte uit zijn binnenzak een stel chirurgenhandschoenen op.

De hangmat oprollen

‘En nog beter is het om de cijfers aan de overkant van de taalgrens dik in de verf te zetten, heer De Wever,’ pleitte ik met aandrang en overtuigingskracht.
Het tellen van seconden was opgehouden. Bart De Wever hield zijn hoofd wat schuin, wat bij hem een teken van oprechte belangstelling is.
‘De partij die zo dapper is geweest om als enige Franstalige formatie in een coalitie met drie Vlaamse partijen te stappen, en daarvoor een zware politieke prijs heeft betaald, wordt nu beloond. Voor de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid (ik schoot voor de goede zaak wat met spek) zijn de potverteerders van de PS kleiner dan de moedige liberalen. U moet zeggen dat u na een half jaar regeren al één doel hebt bereikt: de Franstalige medemens doen inzien dat hij zijn hangmat op moet rollen en aan de slag gaan om een eerlijke bete broods te verdienen. In het zweet zijns aanschijns.’

Ik weet niet wat ik nog allemaal uit mijn nek heb gekletst, zo intens ging ik op in het redden van Van Dievel Consulting. Ik herinner mij vaag nog iets over het afschaffen van de index, dwangarbeid voor doppers en het verbieden van de vakbonden als wondermiddel om Wallonië uit het economische moeras te trekken waarin het door de schuld van Di Rupo en al zijn voorgangers terecht was gekomen. Het moet in ieder geval overtuigend hebben geklonken, want de N-VA-voorzitter was opnieuw gaan zitten, na zijn zakdoek op de zitting van de Chesterfield te hebben uitgespreid.
‘U moet zeggen,’ sprak ik in een uiterste krachtsinspanning,’ dat als u een Waal zou zijn, u zeker voorzitter van de MR zou zijn geworden en uiteraard in een coalitie met de N-VA zou zijn gestapt.’
Bart De Wever lachte eens kort en onaangenaam.
‘En premier zou geworden zijn, zeker.’

(Louis van Dievel is senior writer bij VRT Nieuws en auteur.)

Meest gelezen