Billen en borsten - Kristien Hemmerechts
Op de hoek van mijn straat hangt een affiche waarop een vrouw poseert in een bh. Je ziet haar hoofd en torso, maar je oog valt vooral op die bh. Het is een blauwe. De plek moet erg bh-vriendelijk zijn, want dikwijls hangen er ook affiches voor een ander lingeriemerk. Hun model heeft grotere borsten, de bh is dieper uitgesneden, en het hoofd van de vrouw is weggeknipt. Je oog valt meteen op de bh en het indrukwekkende decolleté. De affiche is behoorlijk ‘in your face’. Is ze ook vrouwonvriendelijk? Ze bevestigt in ieder geval het cliché: borsten zijn één van de belangrijkste troeven van een vrouw, leg ze dus in de vitrine.
Ik volg al een tijdje een blog van een vrouw van vooraan in de vijftig die zich na een scheiding op dating sites heeft gestort. Voorlopig boekt ze weinig succes, maar ze heeft al veel opgestoken, over het belang van de ‘verpakking’ bijvoorbeeld, waarmee niet alleen de bh maar het hele uiterlijk wordt bedoeld. Mannelijke leeftijdsgenoten melden haar met ontwapenende eerlijkheid dat ze haar te dik vinden, en te oud. De vijftigjarige heteroseksuele man richt zijn blik op dertigjarige vrouwen.
Het goede nieuws is dat er op die regel goddank veel uitzonderingen bestaan. Rest de vraag van de kip en het ei, van natuur en cultuur: vallen mannen van nature op jong, sexy en aantrekkelijk? Borrelt de drang om in billen te knijpen spontaan bij hen op? Of is het aangeleerd gedrag?
Het zal wel een mix van beide zijn, waarbij de twee elkaar in stand houden, maar ik geloof wel in bijsturen. De maakbare mens en de maakbare maatschappij, ha! Zo hebben in de Verenigde Staten twee moeders de handen in elkaar geslagen om de clichés te lijf te gaan. Ze waren de roze wolk waarin hun dochtertjes opgroeiden zo zat, dat ze jurkjes zijn gaan ontwerpen waarop een robot staat of een trein, een vrachtwagen of een dinosaurus, een raket of laarzen, kortom figuurtjes die normaal op kleding voor jongetjes opduiken én die verwijzen naar een actief leven waarin dingen worden ontworpen, verkend, ontdekt. Het zijn prinsessenjurkjes, maar ze zijn tegelijkertijd veel meer dan dat. De boodschap is duidelijk: meisjes, jullie moeten het niet alleen van je uiterlijk hebben, jullie hebben ook hersenen. Die kun je ontwikkelen om er een interessant leven mee uit te bouwen. De jurkjes hebben intussen zoveel succes dat de twee de vraag niet meer kunnen bijhouden. Yes!
En die E3-affiche? Hoe luidt mijn verdict? Oubollig en clichématig, maar waarschijnlijk te onbelangrijk om je er druk over te maken.
(Kristien Hemmerechts is auteur.)