Als mannen vrouwen waren - Celia Ledoux

Kent u “Congrats! You have an all male panel”? Echt geweldig wordt het wanneer uitsluitend mannen over vrouwen praten, zoals women in comics, of women in Buddhism.

Wat kan ik zeggen? Op sommige dagen lijkt onze maatschappij me aardig gelijk. Op andere dagen lijkt dat “redelijk” ineens een kloof, en lach ik liever met al die mediavehikels zonder vrouwen dan erom te huilen. En ik droom weg. Wat als mannen vrouwen waren?

Als mannen vrouwen waren, deden ze wedstrijdjes wie het verst borstvoeding kon spuiten en schreven hun naam ermee in de sneeuw. Mannen zouden die lactatietruuks afwassend bekijken en afdoen: 'girls will be girls'. Als mannen vrouwen waren, waren vrouwen immers mannen. Mannen plasten dan zedig verborgen. Er bestaan alleen publieke hurktoiletten. Wij kunnen dat niet, wij moeten voor een plas alles bovenhalen, verzuchtten mannen dan.

Als mannen vrouwen waren, namen mannen een pil en zeurde niemand over condooms. Bij het idee van een dagelijkse portie hormonen via pil of hormoonimplantaat, bij uitleg over een spiraal zouden vrouwen roepen: ben je betoeterd?! Een beetje rommelen met mijn fysiek?

Als mannen vrouwen waren, moesten ze zorgen. Zorg zou pensioen, een behoorlijk loon en respect meebrengen. Of werd alle zorg op mannen afgewenteld, omdat testosteron hen beschermersinstinct schenkt, maar te irrationeel maakt voor zaken? Was abortusrecht ooit betwist als mannen vrouwen waren?

Als mannen vrouwen waren, bestond het woord slet niet. Vloekende mannen waren dan onsmakelijk of ongemanierd, vloekende vrouwen hadden karakter of waren een echte vrouw. Als mannen vrouwen waren, was dit tonen openbare zedenschennis: de tere plek waar een mannenbuik in de lies overgaat. Mannenbillen, buik, borst, bovenarmen, vooral die vol belofte van lichte spierspanning en zachte jonge huid.

Als mannen vrouwen waren, zou mannenkleding die lichaamsdelen benadrukken, corrigeren en fetishiseren. Versmachtend ondergoed wrong dan buiken plat en mannenbillen omhoog, maar veel mannen durfden zonder de deur niet uit. Slips kwamen standaard met of zonder vulling. Teelballifts waren een ding, thigh gaps niet. Bestonden er mannensluiers, mannenhakken, overwogen mannen massaal borstimplantaten of six pack-liposucties?

Als vrouwen mannen waren, maquilleerden ze zichzelf een sterke kaaklijn en lieten hun zwakke kinnen wegzuigen. Ze lieten tegen flinke kost rug-, hand- en teenhaar weglaseren en waxten wekelijks hun borsthaar. Mannen betaalden vier keer meer voor hun barbier en verspeelden er halve middagen terwijl hun hoofdhaar in ingewikkelde constructies werd gewrongen.
Er mannelijk uitzien is werk.

Mannen met rijke vrouwen liepen versierd als dure vogels, gevolgd door fotografen die magazines vullen met hun veelbesproken foto's. Hun pakkensnit en dure zonnebrillen, perfecte coupes en gemanicuurde handen werden bewonderd, ongemakkelijke schoenen die hun figuur laten uitkomen. Kleine jongetjes kijken naar hen op en lezen sprookjes waarin een droomprinses jongetjes redt. In maatpakjes voor de spiegel vragen ze hun papa: “ben ik mooi?” Hij wordt “prinsje” genoemd door mensen, die zijn zus vragen of ze minister, ontdekkingsreiziger of voetbalster wordt.
Volwassen mannen volgen de trend. Ze worden nagefloten, en als ze later uitgaan dan een nette man betaamt ook in het kruis getast, in een hoekje gedrumd of afgetrokken. Elke dag worden ze door vrouwen bekeken.

Kinderen worden door vaders opgehaald in iets kleinere auto's dan die van mama. Als pap werkt, vindt zijn baas, vrouw en kinderen hem altijd wat te kort schieten. Een man die carrière maakt, krijgt steeds de vraag hoe vaderschap zijn visie veranderde en hoe hij als man gezin, carrière en relatie combineert.

Als zijn relatie gespannen staat, komt een man vroeger thuis, doet snelsnel boodschappen, kookt lekker, ruimt op, stopt de kinderen gevoed en proper in bed, frist zichzelf zorgvuldig op in zeven haasten. Een tikje gespannen wacht hij tussen aangestoken kaarsen, klaar met lichaam en attenties. “Hoe was je dag, liefje?”, zegt hij, en verwacht de wedervraag niet. Als ze seks wil – of juist niet -geeft hij meestal toe. Misschien wacht hij vergeefs, laat een attent briefje op tafel, ligt wakker in bed: heeft ze een ander? Tussen de pijn in rekent hij. Ze heeft goede advocaten, hijzelf een lager loon en geen voorhuwelijks contract.

Als mannen vrouwen waren, waren presidentes, politiek expertes, gezagsdraagsters, generales, historische vrouwen en beslissingsneemsters vrouwen. Mannen zouden zwijgen, knarsentanden en onder mekaar over “womansplaining” praten. Het woord “manwijf” bestaat niet, “vrouwzak” is courant.

Als mannen vrouwen waren, verdienden ze minder, met minder pensioensopbouw en groter armoederisico. Mannendiscriminatie is ingeburgerd en valt niet meer op. Mindervalide mannen, met veel kinderen, met buitenlandse roots hebben het nog moeilijker. Wetsvoorstellen die de situatie gelijker trekken, krijgen veel tegenkanting wegens positieve discriminatie. Mannen zijn hier gewoon niet op gemaakt, monkelen invloedrijke, welstellende mannen op recepties.

“Hebben we nog een man nodig?”, verzuchten vrouwen als ze opiniestukken, debatten, Raden van Bestuur samenstellen, en laten het zo na twee vruchteloze telefoons. Kom, volgende keer vinden we een zwarte, gehandicapte, kansarme man, dat de ventjes niet klagen, hahaha!

Als mannen vrouwen waren, verschransten vrouwen schaamteloos grote maaltijden en klopten zich daarna tevreden op de heupen. Mannen stonden stiekem op om wijn en chocolade te snoepen, slapeloos door een dag lang inhouden. Mannen trachten hopeloos naar eeuwige jeugd, dijken hun luimen en lijf in van eetlust over kleding tot verzorging. Hun lichaam weerspiegelt immers hun geest. Een oud lichaam maakt henzelf aftands, een gerimpeld gezicht overbodig, een voller lichaam verraadt laksheid. Miss World werd Amerikaans presidentskandidaat en gouverneur, Arnold Schwarzenegger is vergeten huismannetje in Salzburg. Hoeveel mannen lopen met een eetstoornis rond?

Als mannen vrouwen waren, was de mannelijke cyclus de uitzondering. Medici stemmen ingrepen, symptomen en medicatie niet af op die lastige niet-menstruerende mannen, die elke ovulatie mankeren. De lichamelijke golfbeweging van vrouwen is betrouwbaarder. Eeuwenlang zijn mannen massaal opgesloten om buitensporige agressie in te dijken, zijn gesteriliseerd of kregen ballen en penis afgezet om lusten te bedwingen. Gelukkig liggen zulke praktijken achter ons in het Westen. Elders, tja. We werken eraan.

Als mannen vrouwen waren, hadden vrouwen objectieve “ziekten” en mannen psychosomatische “syndromen”. Mannen overlijden massaal aan hartkwalen. Hun symptomen zijn immers heel anders, en medisch quasi onbekend. Medicatie werkt minder goed of met vreemde bijwerkingen bij mannen. Die is vooral op vrouwen getest. Daar kan je niks aan doen. Mannenlijven zijn gewoon anders, en door al die zaadlozingen veel moeilijker te testen.

Als mannen vrouwen waren, was medische dwang in gynaecologie, geboorte en andere vrouwenzorg geen punt en werden lactatiezorg, thuiszorg, kraamhulp altijd terugbetaald.

Als mannen vrouwen waren, waren auto's dan een noodzakelijk randverschijnsel en bespraken heelder krantenkaterns kinderwagens van Ferrari en BMW? Bekeken vrouwen 's zondag in gigantische stadia extreme breicompetities? Keken mannen strijkend in de slaapkamer op speciale mannenzenders naar sjofele voetbalcompetitietjes en fluffprogramma's als Top Gear?

Als mannen vrouwen waren, zouden ze dan protesteren? Zouden ze deze column schrijven over vrouwen? En zou die dan overdreven, of luxegeklaag worden gevonden?

(Celia Ledoux is auteur en columniste.)