Maar één hobby per kind. So what?!

Sandra Cardoen is redacteur en planner bij VRT Nieuws. Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt fulltime. Ze is een ploetermoeder: ze worstelt zoals velen met de combinatie werk en gezin. Maar dat ploeteren is minder geworden, want ze maakt simpelweg keuzes.
analyse
Analyse
(archieffoto)

Deeltijds werken om een beter evenwicht te vinden tussen werk en gezin is voor vrouwen vaak geen oplossing. Dat blijkt vandaag uit een studie van de VUB bij 5.559 Belgen. Meer nog: de nieuwe man bestaat niet (weg illusie).

Als ik dat lees, word ik een beetje veel moedeloos. Het gaat om ingesteldheid en keuzes maken. Schrijf je kinderen niet bij drie sportclubs in, durf je man de kinderen te laten kleden en toon zoon én dochter dat een rollenpatroon enkel in je gedachten bestaat.

Bergen verzetten

Voor alle duidelijkheid: ik ben een late dertiger met man, twee kinderen van 6 en 9 jaar en heb een fulltime job. Ik had graag ook deeltijds gewerkt maar dat gaat financieel moeilijker. Ik wil dat ook niet, ik heb voldoening op het werk nodig om thuis goed te functioneren. Wel heb ik al een tijdje 4/5 gewerkt door elke week één dag vakantie op te nemen. En ik worstel méér dan me lief is met het -dure- woord timemanagement, zoals de meeste vrouwen.

Als ik deze ochtend lees dat "vrouwen die deeltijds gaan werken, vaak nog meer tijdsdruk ervaren dan wanneer ze een fulltime job hebben" maak ik me toch bedenkingen. "De vrouw komt er bekaaid vanaf", stellen de onderzoekers. "Omdat het hele huishouden dan op haar schouders valt."

Inderdaad op mijn vrije dag wil ik ook bergen (was en strijk) verzetten. Ik wil ook -zet je even schrap- snel-snel de boodschappen doen, een bezoekje brengen aan de ouders, eindelijk bij de kapper voor een balayage gaan, lekker vers koken, de kinderen even helpen bij hun huiswerk en ze 's avonds netjes op de basketbaltraining en de logopedie afzetten.

De hete adem van het huishouden in je nek voelen, heet dat dan. Is dat écht allemaal nodig, die "vrije tijd" volproppen, dat is de vraag. Tuurlijk, anders geraak je niet door de vaste gezinstaken. Eten moeten we allemaal doen, en het liefst dragen we ook propere kleren.

Niet en en, wel of of

De bottom line is: keuzes maken. Wie zegt dat dát allemaal moet? Niemand. We leggen het onszelf te vaak op. Hier blijven de was en de strijk soms meerdere dagen staan. Is er 's ochtends geen T-shirt of broek meer in de kast, dan vis ik die ene shirt wel op in de wasmand en strijk ik last minute voor ik de deur uit spurt. Dát zorgt ervoor dat ik 's ochtends tijd heb voor een koffie, maar níet voor een boterham. Dat maak ik dan wel goed aan mijn bureau. So what?!

Ik doe inkopen meteen voor de hele week. Op vrijdagavond wanneer de winkel open is tot 21 uur. Zalig: amper volk, de rekken worden aangevuld en mijn kinderen kunnen rennen met hun karretjes zonder dat we scheef bekeken worden. Dát maakt wel dat ik op vrijdagavond niet met vrienden een terrasje kan doen of languit op de sofa lig te bekomen van de werkweek. So what?! 

Ik breng de kinderen naar hun sportactiviteiten. Maar blijf als een van de weinigen blijkbaar kijken hoe de trainingen van anderhalf uur verlopen (geen over-en-weergerij). Ben helemaal niet vies van een spaghetti in de kantine van de sporthal, samen met andere ouders. Van een win-winsituatie gesproken trouwens (bezig zijn met mijn gezin, warm eten en sociale contacten onderhouden). Dat ik dan om 22 uur 's avonds nog fruit in een brooddoos steek, is dan maar zo. So what?!

Mijn kinderen mogen ook maar één buitenschoolse activiteit hebben: geen turnen, dictie én tekenacademie. Mama en papa willen niet de godganse week chauffeur spelen. So what?!

Laat het los

Een vrouw geeft niet graag zaken uit handen. Ik althans niet en ik geef dat niet graag toe. Toch kan dat immens veel druk wegnemen. Mijn partner kan ook 's avonds de kleren al klaarleggen. Heeft zoon- of dochterlief dan twee verschillende sokken aan... So what?!

Opvoeding doet best veel. Heb je een zoon? Laat hem eens de tafel dekken of de was opvouwen. Heb je een dochter? Laat haar eens het gras maaien of een fotokadertje ophangen. Het rollenpatroon bestaat enkel omdat het zo hoort in onze gedachten. We kunnen de nieuwe generatie "nieuwe mannen én vrouwen" zelf sturen. Handig voor hun toekomstige partners.

Meest gelezen