"Fondsen zoeken, en blijven zoeken"
Werk hard en spaar, alvast genoeg om te kunnen vertrekken
"Vooraleer ik vertrokken ben, had ik 2 jobs tegelijkertijd in Los Angeles. Ik paste op baby’s en deed dat tot 85 uren per week. Ik slaagde er uiteindelijk in om 10.000 dollar te sparen, waardoor ik het begin van mijn reis goed doorgekomen ben. Maar ik moest over andere inkomsten goed nadenken, want financiële hulp van familie en vrienden had ik niet. Voor de hele wereldreis dacht ik zo’n 198.000 dollar nodig te hebben."
Stel een doel voorop en begin zinvolle sponsors te zoeken
"Het doel van mijn reis was om vrede te promoten door duurzaam rond te trekken. Daarom ging ik op zoek naar organisaties die ook binnen dat idee werkten. Zo kwam ik terecht bij het "International Institute for Peace Through Tourism" en in een later stadium bij kleine bedrijven en onafhankelijke investeerders. Maar dat is geen makkelijke taak. Velen denken dat dat vanzelf gaat, maar fondsen vinden voor zo’n reis vergt veel energie."
"Inclusief de planning heeft de hele expeditie 3 en een half jaar geduurd. Ik heb zeker 10.000 verschillende bedrijven gecontacteerd en daaruit zijn een 25-tal concrete sponsordeals voortgekomen."
"De plannen voor een documentaire over mijn reis hadden tot gevolg dat sponsors die daarin te zien zijn makkelijker over de brug kwamen, zoals Land Rover en Eagle Creek."
Zie dat je goedkoop overnacht en gebruik de punten van je kredietkaart
"Naarmate mijn aanhang op sociale media groter werd, werd het makkelijker om in hotels gratis te overnachten. Of ik koos resoluut voor Airbnb of jeugdherbergen. Om het vliegtuig, of een lange busreis, of een overzetboot te betalen, gebruikte ik mijn gespaarde punten op mijn kredietkaart. Privèjets en privéboten waren uitgesloten om in aanmerking te komen voor het record van meest bezochte landen in zo’n kortst mogelijke tijd."
Hou vol als je sponsoring zoekt
"Uiteindelijk heb ik mijn gepland budget tot ongeveer de helft kunnen beperken. Toen ik 8 maanden aan het reizen was, bleek ik plots zonder geld te zitten. Ik vreesde dat ik terug naar huis zou moeten gaan. Om meer sponsoring te vinden, heb ik tot 15 uur per dag achter de computer gezeten. Van een sociaal leven was helemaal geen sprake meer, omdat ik me voortdurend op mijn mails moest concentreren. Dag na dag. Maar het was het uiteindelijk allemaal waard."
En de toekomst? "Ik ben nu zo gewoon geworden aan deze levensstijl, dat ik onmogelijk naar een bureaujob kan terugkeren", besloot De Pecol.