Gurro: een stukje Schotland in de Italiaanse Alpen
Gurro is een kleine gemeente in de Italiaanse regio Piëmont, verscholen in de Alpen. Toch bulkt het plaatsje van voorwerpen en symbolen die naar Schotland verwijzen. Zo hebben de dik tweehonderd inwoners familienamen als Gibi, Pattriti en Donaldi, Italiaanse verbasteringen van Gibbs, Fitzpatrick en MacDonald. "Het parochieregister bulkt van zulke namen", vertelt Adolofo Nicolussi van het lokale etnografische museum aan The Local.
Een opmerkelijke historische gebeurtenis ligt aan de basis van deze eigenaardigheden, zo wil de legende. In 1525 vond de Slag bij Pavia plaats, een uitloper van de Italiaanse oorlogen. Ook Schotse huurlingen vochten mee. Toen ze na afloop weer naar huis wilden terugkeren, zagen ze zich genoodzaakt in Gurro halt te houden om te schuilen voor de winter.
"Ze koloniseerden ons stadje", zegt Nicolussi. "Naar verluidt werden ze verliefd op de omringende bergen die hen aan hun eigen Highlands deden denken en besloten ze te blijven."
Gayre-clan
Bijna vijfhonderd jaar later leeft hun culturele erfenis nog steeds voort in Gurro. De inwoners spelen de doedelzak en spreken een dialect dat wel achthonderd woorden telt die uit het Gaelic afkomstig zijn, zo heeft de universiteit van Zürich onderzocht.
In 1973 erkende antropoloog Robert Gayre de bevolking als leden van de Gayre-clan, hoewel Schotse historici dit statuut betwisten. Nochtans hebben de meeste inwoners Schotland nog nooit bezocht. De jongere generatie begint dit stilaan wel te doen, uit fascinatie voor de Schotse wortels. Elke jaar lokt Gurro ook enkele nieuwsgierige Schotse toeristen.
Toch doet niet alles in Gurro aan Schotland denken. Zo is het eten volkomen Italiaans. Van typische Schotse gerechten als haggis is geen sprake. Ook het gebruik van de kilt is opmerkelijk: in Gurro zijn het de vrouwen die het kledingstuk dragen. De meeste mannen passen hiervoor.