"Maar je bent toch naar de universiteit gegaan!"

35 is ze intussen en haar verhaal ging de afgelopen dagen viraal. Vier jaar geleden zette de Amerikaanse journaliste Noelle Hancock een punt achter haar succesvolle professionele carrière -ze verdiende tot 95.000 dollar (85.000 euro) per jaar- om helemaal opnieuw te beginnen in Saint John, een klein eiland van de Maagdeneilanden in de Caraïbische Zee. Daar kwam ze opnieuw tot rust, ook al betekende het dat ze onder meer als ijsjesverkoopster haar kost moest verdienen.

Hancock deed haar verhaal midden vorige week op lifestylewebsite Cosmopolitan en vulde dat nog aan op Buzzfeed:

"Ik voelde me voortdurend gestresseerd, had vaak geen ideeën meer en raakte meer en meer geïsoleerd. Het was alsof ik een vakantie nodig had. Omdat dat gevoel bleef duren, werd het meer een constante vakantie die ik zocht. Een nieuw leven dus. Ook al voelde het aanvankelijk aan als een vrij belachelijk idee, toch maakte ik er werk van. Ik wilde afstand nemen van het leven dat men van mij verwachtte."

"Ik moest het op dat moment doen, anders zou ik het wellicht nooit gedaan hebben. Toch reageren mensen vrij verward, omdat ik juist iets deed wat zij niet deden."

"Dat ik iets op de Caraïben zou beginnen, bleef maar diep in mijn achterhoofd spelen. Ergens had ik het gevoel dat het daar makkelijker zou zijn om aan een job te geraken. Toen ik op het vliegtuig stapte, liet ik alles achter, ook mijn vrienden. Maar met het gevoel dat alles in zijn plooi zou vallen."

"Toen ik arriveerde op St. John werden mijn ogen pas echt geopend en zag ik dat ik helemaal anders kon leven. Het verwondert me hoe snel je je aan een nieuw leven kan aanpassen. Dingen die je wil bezitten zijn niet noodzakelijk dingen die je nodig hebt. Maar het is niet altijd even makkelijk: er is geen airco, er is geen post, soms is er zelfs geen water. Maar dan zorg je er zelf voor dat je water hebt."

"Mijn eerste job was ijsjesverkoopster. Mijn ouders reageerden van: "Maar je bent naar de Yale-universiteit gegaan. En je bent intussen al 31." Maar ik was blijer dan ooit. Daarna werkte ik als hostess en dienster."

"Maar het belangrijkste is dat ik de mensen hier leer kennen, want iedereen heeft hier een ander verhaal. Men leeft hier van dag tot dag, zonder vaste plannen te maken."

"Ik mis New York ergens wel, maar hier ben ik tot rust gekomen. Ik zie New York als dat vriendje dat je zo graag ziet, maar van wie je weet dat hij een slechte invloed op je heeft."

Meest gelezen