"De wereld is heus niet zo angstaanjagend"

Ze waren beiden begin 20, op zoek naar de ideale baan. Misschien konden ze die wel vinden in Canada, dachten Australiërs Jaryd Salem en Alesha Bradford. Ze kenden elkaar niet, maar overnachtten in 2008 toevallig in hetzelfde hotel in Vancouver. Ze beslisten de baan die ze op dat moment hadden op te zeggen en kozen resoluut voor een wereldtrip die 6 jaar later nog altijd voortgaat. Salem, nu 27, en Bradford, 30, leven intussen hun droom, zo vertelde Salem onlangs op de Australische nieuwswebsite News.

"Intussen hebben we Canada doorkruist met een campingwagen, met de rugzak Midden-Amerika en Cuba bezocht, en op een catamaran in de Caraïbische Zee gewerkt. Dan zijn we even teruggekeerd naar Australië, waar we een dik jaar gebleven zijn om te werken. Maar onze jobs hebben we in januari 2014 opnieuw opgezegd. Om vanuit Thailand naar Zuid-Afrika te trekken, zonder daarbij het vliegtuig te gebruiken. Zo hebben we onder meer Laos, Cambodja en Vietnam op motorfietsen doorkruist."

"Het idee ontstond tijdens het rondtrekken met de rugzak doorheen Midden-Amerika. Het voelde ons plots te makkelijk aan. We hadden een nieuwe uitdaging nodig. Uiteindelijk kwamen we tot die "no flying"-regel. Voor het overige is alles toegelaten: de bus, de trein, een tuktuk, een brommer, de boot, zelfs een kameel. Eigenlijk alles wat ons dichter bij de lokale bevolking brengt."

"Wat we tot hier toe vooral geleerd hebben, is dat de mensen, waar ook ter wereld, vanuit zichzelf goedaardig zijn en dat de wereld niet zo beangstigend is als velen denken. Zelfs als we het moeilijk hebben, putten we daar toch kracht uit om verder te gaan. Zo zijn we betrokken geraakt bij een busongeval met meerdere gewonden in Myanmar. Die hebben ons daarna voortgeholpen door bijvoorbeeld voor ons een nieuw busticket te kopen. Hun vrijgevigheid was bemoedigend, wetende dat ze financieel weinig hebben. Toch stonden ze erop ons te betalen, omdat we hen geholpen hadden."

"In Antigua, Guatemala, hield op een zekere avond de politie me tegen en agenten fouilleerden me, na me tegen een muur geduwd te hebben. Voor ik besefte wat er juist gebeurde, waren ze weer weg. Achteraf bleek dat ze al mijn cash geld meegenomen hadden. Maar vergeleken met de honderden kleine attenties die we mochten ontvangen, was dit echt wel het minste van onze zorgen."

"Aanvankelijk overleefden we door te werken op de plaatsen waar we waren, bijvoorbeeld in hotels, achter de toog of als metselaar. Maar momenteel verdienen we geld dankzij onze blog. Het is niet altijd even makkelijk om aan geld te geraken als je reist. Want ons eerste doel is toch het reizen zelf en niet bezig te zijn met werken voor een hongerloon."

"Wat ook wel leuk is, is dat we met onze blog anderen inspireren hetzelfde te doen: af te stappen van hetgeen onze maatschappij eigenlijk verwacht en een nieuw doel voorop te stellen, namelijk reizen."

"Een handige, vooral budgettaire tip is: reis langzaam. Als je ergens een aantal dagen verblijft, heb je ook de tijd om goedkopere plaatsen te vinden om te overnachten of om te eten. Bovendien spaar je ook geld uit door niet van de ene bus op de andere, of van de ene trein op de andere te springen. Door langzaam te reizen, blijf je ook gezonder, omdat je beter tegen langere trajecten kan."

"We hopen alvast in de loop van 2017 Zuid-Afrika te bereiken. Wat we daarna gaan doen, is nog niet duidelijk. Als we nog niet genoeg van het reizen hebben, zal wellicht Zuid-Amerika aan de beurt komen. Of misschien een aantal andere landen in Azië. Het ultieme doel is, denk ik, ergens een pension voor rugzaktoeristen te openen. Het is nu nog zoeken naar de perfecte plaats."

Meest gelezen