"Hij is nu eenmaal mijn buddy, mijn beste vriend"
De afgelopen dagen was het reddingsverhaal van New Yorker Williams en zijn hond wereldnieuws. Williams viel immers van een perron op de metrosporen: "Toen ik gevallen ben, heb ik de hond meegetrokken in mijn val. Ik verloor mijn bewustzijn, maar hij probeerde me weg te trekken. En hij likte mijn gezicht. Hij deed wat hij kon om me daar weg te krijgen." Het geblaf van de hond deed omstanders de aankomende metro laten vertragen, maar hem doen stoppen lukte niet meer.
Intussen was de hond erin geslaagd zijn baasje zodanig tussen de metrosporen te duwen, dat het toestel over hen heen reed zonder noemenswaardige verwondingen. De snijwonden op het gezicht van Williams waren het gevolg van zijn val.
Maar het "mirakelverhaal" bleek een triest einde te kennen, toen Williams de media liet weten dat hij en zijn hond, die al acht jaar elkaars gezel zijn, afscheid van elkaar moeten nemen, omdat Orlando, bijna elf jaar oud, met pensioen moet als blindengeleidehond. Hij moet vervangen worden door een andere "actieve" hond, waarvoor de verzekering wel nog tussenbeide wil komen. De kosten voor een extra hond -Orlando in dit geval- moeten door de 61-jarige man zelf gedragen worden.
Het afscheid viel de man zwaar, want "hij is mijn buddy, hij is mijn beste vriend. Hij brengt me overal waar ik naartoe wil."
Al snel volgden steunbetuigingen en donaties via het internet. De organisatie "Guiding eyes for the blind", die verantwoordelijk is voor deze honden, reageerde via zijn woordvoerder: "We zijn begaan met iedereen die zich het lot van Orlando ter harte neemt. Of hij nu bij een ander gezin terechtkomt of bij Cecil, voor ons is Orlando een held en we zullen hem ook als zodanig behandelen."
Williams reageerde alvast tevreden op alle initiatieven: "Iedereen die geld gegeven heeft of zijn steun betuigd, ik neem er mijn hoed voor af. Zoveel goede mensen dat er nog op deze wereld zijn."
"Guiding eyes for the blind" zal voorlopig de donaties beheren en op basis van de opbrengsten met Williams overleggen of het voor hem mogelijk is de hond alsnog te onderhouden. De hond zou ook van zijn pensioen kunnen genieten bij het gezin dat hem opgeleid heeft.
