België heeft hoogste belastingdruk in de OESO

Van alle lidstaten van de economische denktank OESO heeft België de hoogste belastingdruk. Die is vorig jaar wel een beetje afgenomen tegenover 2014. Oostenrijk en Duitsland staan op de tweede en derde plaats.

Concreet meet de OESO jaarlijks de belastingdruk op het looninkomen van de gemiddelde werknemers uit de privésector: hoeveel van wat een werknemer kost aan een werkgever keert via bijdragen van beiden en inkomstenbelasting naar de overheid? 

Voor een alleenstaande zonder kinderen met een gemiddeld inkomen blijft België koploper met de hoogste belastingdruk: 55% van het loon gaat naar de staat. Voor de tweede, Oostenrijk, is dat 49,5% en voor de derde, Duitsland, is dat 49,4%. Het gemiddelde van alle OESO-landen is 35,9%.

Wel is de belastingdruk lichtjes afgenomen: in 2014 bedroeg die voor een alleenstaande zonder kinderen nog 55,6% en in 2000 was dat zelfs 57,1%.

Ook voor de andere categorieën blijft ons land bij de duurste inzake belastingen. Voor een gezin met twee kinderen met één gemiddeld inkomen gaat er bij ons 40,4% van het loon verloren. Enkel in Frankrijk is dat nog hoger: namelijk 40,5%. Ook een gezin met twee inkomens en twee kinderen moet 48,1% van zijn inkomen afstaan aan de staat en ook daar is België koploper.

Belastingdruk blijft erg hoog in België

Het is een oud zeer: het erg hoge overheidsbeslag op inkomsten van werknemers in ons land. Dat leidt ertoe dat werknemers hier erg duur zijn in vergelijking met andere ontwikkelde landen en werkt dus nieuwe banen niet meteen in de hand. Bedrijven staan dan ook niet te trappelen om te investeren in het "dure" België.

Los daarvan is het voor de werknemers dan weer erg demotiverend om een groot deel van hun loon te moeten afstaan aan de overheid, die zich daarmee niet populair maakt.

Bedrijven die hun personeel willen belonen of motiveren, doen dat dan ook steeds meer met legale voordelen zoals salariswagens, tankkaarten, allerlei vormen van maaltijd-, eco- of andere cheques en zo voort. Dit jaar is dan wel een taxshift in werking getreden, die de lasten op arbeid deels zou moeten verlichten ten koste van consumptietaksen. De vluchtwegen naar belastingparadijzen zijn voor gewone werknemers meestal geen optie, want te duur, te ver en het sop is er de kool niet waard.

Meest gelezen