Blanche: "Het Songfestival was geweldig, maar 1 keer deelnemen volstaat"
Sinds gisteren is ze weer op Belgische bodem na het Songfestivalavontuur dat haar leven de voorbije weken en maanden in de ban hield: Blanche, oftewel Ellie Delvaux uit Brussel.
Tijd om te bekomen heeft ze niet gekregen. Vanochtend ging ze gewoon weer naar haar middelbare school om daarna verschillende interviews op de VRT te geven. Ook voor deredactie.be maakte ze even tijd.
Hoe was de ontvangst op school vandaag?
Mijn vrienden waren erg blij me terug te zien. Ze hadden me gemist. In de wandelgangen hebben vele anderen mij gefeliciteerd. Ook leerkrachten. Vanochtend zijn ook journalisten aan de schoolpoort opgedoken, maar dat was niet echt prettig.
Bent u nu de vedette van uw school?
Nee, helemaal niet. Ik ben pas terug. Ik zie dat sommigen zich afvragen of ik die van het Songfestival ben. Ik denk dat iedereen blij voor mij is en sommigen zeggen mij dat ook. Maar dat is alles. Dat is ook normaal.
Gaat alles nu opnieuw zijn gewone gangetje?
Ja, maar uiteindelijk moest ik na school nog tal van interviews doen. Ik moet ook nog op tal van berichten antwoorden. Maar het zal wat kalmer zijn dan de voorbije maanden.
De Joodse gemeenschap, uw gemeenschap, in het bijzonder heeft u gefeliciteerd. Doet dat u iets?
Niet meer dan de rest van België. Het is een erg solidaire gemeenschap, die erg blij is dat ik er deel van uitmaak. Het doet me plezier dat ze mij feliciteren, maar niet meer dan andere Belgen.
Wat neemt u mee uit deze hele Songfestivalervaring?
Goeie vraag (aarzelt). Ik weet het niet. Ik denk dat ik veel heb bijgeleerd zonder dat ik het besef. Het zijn dingen die automatisch zijn gekomen.
Misschien zal u het antwoord op die vraag pas later kennen?
Ja, ik denk het wel.
Hoopt u ooit naar het Songfestival terug te keren?
Om te zingen of om te gaan kijken?
Beide?
Ik denk niet dat ik ooit nog ga om te zingen. Het is een toffe uitzending en het is super om je land een keer met een lied te verdedigen, maar nu wil ik muziek maken, een album uitbrengen en optreden. Het Songfestival is veel en dat voor een enkel lied. Het is een wedstrijd, de druk is groot. Eigenlijk biedt het Songfestival amper de kans om muziek te maken, want je moet zoveel promotie voeren en interviews geven. Het was geweldig, maar ik denk dat één keer volstaat.
Op Facebook schrijft u: “This is only the beginning, the best is yet to come”. Wat is het beste?
Muziek! En dan meer dan een enkel lied. Met Pierre Dumoulin, met wie we “City lights” hebben gemaakt, wil ik nog meer muziek maken. Eigenlijk was dat wat we wilden doen: muziek schrijven. Toen waren daar plots “City lights” en het Songfestival en hebben we ons zo lang op dat ene nummer geconcentreerd. Het heeft ons een beetje afgeremd in ons proces van muziek maken. Natuurlijk was het voor de geweldige ervaring van het Songfestival, maar nu zijn we ongeduldig om meer nummers uit te brengen en te ontdekken wat onze samenwerking nog meer kan opleveren.
U bent “amper” 17. Hoopt u uw studies met muziek te combineren?
Ik wil studeren, maar nog niet volgend jaar. Dan wil ik een pauze nemen om even uit te rusten en uit te maken wat ik juist wil doen. Het afgelopen jaar zat ik immers voortdurend met mijn hoofd bij het Songfestival en had ik geen tijd om na te denken wat ik wil doen.
Maar dus eerst nog examens?
Ik heb een druk jaar achter de rug, maar ik heb alles gedaan om zo vaak mogelijk op school aanwezig te zijn. Ik heb niet echt veel gemist. Voor huiswerk had ik minder tijd, maar mijn punten zijn goed dus ik heb alvast niks in te halen. Mijn punten op het einde van het jaar zullen niet extreem goed zijn, maar het zal wel lukken.
Nog dit: velen hebben u de bijnaam “Dame Blanche” gegeven. Weet u die knipoog te appreciëren?
Ik had dat wel wat verwacht. Toen ik mijn naam koos, wist ik dat zulke grapjes zouden volgen. Maar het is grappig, het blaast het evenement leven in. Dus het is tof als mensen zulke dingen doen.