"Hard werken om uit de Eurovisiebubbel te geraken"

“Excuseer, ik ben een beetje zweterig”, verontschuldigt de Zweed zich na afloop van het concert in Het Depot. Een klein anderhalf uur bracht Zelmerlöw liedjes uit zijn nieuwste album “Perfectly damaged”, maar ook dankzij de oudere nummers uit zijn repertoire wist hij de show te vullen.

“"Perfectly damaged" is de titel van een liedje dat gaat over littekens die we allemaal hebben in ons leven. Maar we leren leven met die kwetsuren en kunnen er zelfs betere mensen door worden. Het nummer staat niet op het album omdat we vonden dat het niet paste tussen de andere liedjes, maar we vonden de naam zo mooi dat we ons nieuwe album zo genoemd hebben”, legt de Songfestivalwinnaar uit.

Vorige week zong Parijs uit volle borst mee, gisteren was België aan de beurt en eind deze week staat Måns in Berlijn. “De tour draait dan ook heel erg goed. Ik ben erg dankbaar voor deze ervaring. Over heel Europa in verschillende zalen optreden, dat is iets waar ik altijd van heb gedroomd.”

Over het Belgische publiek is de Zweedse zanger eveneens enthousiast: “De zaal en de mensen waren amazing. Jammer wel dat het op een trieste manier moest eindigen toen er een meisje in het publiek flauwviel. We brachten haar naar de backstage en zongen daar een liedje voor haar. Ze glimlachte toen al weer en het lijkt allemaal goed te komen.”

Nou ja: “Belgisch” publiek… Tijdens het aanschuiven vooraleer de deuren opengingen, klonken heel wat Zweedse klanken. Leuven ligt dan ook dicht bij Brussel en laat daar nu net heel wat Zweden in de Europese instellingen werken. Hun kinderen zijn overtuigd fan van Måns, zo ook deze Zweedse meidencoalitie.

“Mijn vriendinnen zijn allebei in België geboren, maar ik in Lund; de geboortestad van Måns!”, zegt het meisje in het midden met ongelooflijk veel trots. “Ik ben al fan van toen hij voor het eerst deelnam aan de Zweedse preselecties in 2007. Het is voor ons erg speciaal om naar een optreden van een Zweedse zanger in België te komen kijken. We zijn erg fier op Måns en ik denk echt dat hij in heel Europa kan doorbreken want hij maakt Scandinavische popmuziek die iedereen graag hoort.”

In de zaal valt een jongen met een spandoek op: “Måns är bäst” staat erop, “Måns is de beste”. Hij en zijn vriendjes hadden vooraf een meet and greet met hun held. “Hij was erg vriendelijk en bescheiden. We zijn erg grote fan."

Na het optreden staan de drie Zweedse meisjes uit de rij nog na te genieten aan het podium. “Het was fantastisch. En onze wens is in vervulling gekomen: we stonden helemaal vooraan en hebben een selfie met Måns kunnen maken.”

Het optreden van – de nagenoeg perfect zingende - Zelmerlöw begon met een van de sterkste nummers uit zijn nieuwe album: het slim opgebouwde “Someday”. Vrij snel volgden de andere potentiële hits waarbij vooral de ballade “Should’ve gone home” opviel tussen de meer tempogerichte nummers. Daarna zakte het wat in mekaar. “Heroes, heroes…” begonnen enkele Belgische concertgangers ongeduldig te roepen.

Toch kwam het eerstvolgende hoogtepunt niet uit het repertoire van Måns zelf. “In elk land waar ik kom, probeer ik een plaatselijk lied te brengen”, leidde de zanger in. En hij begon “Ne me quitte pas” van Jacques Brel te zingen. En ja: het klonk oprecht en authentiek. De zaal werd stil.

“Ik vind het fantastisch dat “Ne me quitte pas” hier zo goed gewerkt heeft”, vertelt Zelmerlöw achteraf. “Brel is één van mijn favorieten en “Ne me quitte pas” vind ik één van de mooiste liedjes ter wereld. Ik heb er al vaak mee gehuild. Het was voor mij speciaal dat ik het hier in België kon zingen.”

Of hij nog andere Belgische artiesten kent? “Stromae! “Papaoutai is echt een heel goed nummer”. (Denkt verder na) En uiteraard Loïc Nottet. Die heeft het heel goed gedaan op het Songfestival dit jaar.”

Hoewel Måns kan teren op eerder uitgebrachte albums en zijn nieuwe album geen snel in elkaar geflanste kopie van zijn Songfestivalsucces blijkt, vrezen heel wat Belgen in de zaal dat het grote succes enkel bij “Heroes” zal blijven.

Het mag dan ook niet verwonderen dat bij het verschijnen van het alom bekende “Heroes”-figuurtje op de schermen de zaal helemaal wild werd. Eindigen met een climax, heet zoiets. En neen, het lied heeft geen groot Songfestivalpodium nodig om tot zijn recht te komen.

Zelmerlöw is zich wel erg goed bewust van het lot dat heel wat Songfestivalwinnaars ondergaan. “Ik wil niet van die stempel af, want het Songfestival winnen is één van de grootste dingen die ik in mijn leven heb meegemaakt. Maar natuurlijk ben je maar één jaar een Songfestivalwinnaar. Je moet erg hard werken om uit die Eurovisiebubbel te geraken en een volwaardige Europese artiest te worden. Ik ben daarvoor hard aan het werken, maar ik zal altijd van het Songfestival houden.”

Met zijn overwinning dit jaar bracht Måns de teller voor Zweden op zes Songfestivalzeges. “We zijn nu zo dicht bij het record van Ierland (met zeven overwinningen, nvdr.).Ik hoop echt op een zevende overwinning. Misschien.... Johnny Logan won twee keer en ik ben erg competitief. Ik zou heel graag nog eens terugkomen”, besluit Zelmerlöw.