Muse zet daverend slotakkoord achter Rock Werchter

Het Britse trio Muse mocht Rock Werchter afsluiten op het hoofdpodium. De voorbije dagen werden de hoofdacts niet altijd even enthousiast onthaald, dus er was wel wat druk. Maar dankzij de nodige bombast, de felle vocalen uithalen van Matthew Bellamy en uitgekiende beelden op de grote videoschermen werd het publiek volledig ingepakt.

Muse begint er fel aan met "Psycho" en "Supermassive black hole", twee nummers die meteen als een tornado over de wei raast. Het Britse trio produceert een enorme wall of sound, de afgelopen jaren hebben ze zich immers voldoende aan stadion-omstandigheden kunnen aanpassen. Wie niet tegen een dosis bombast en pathos kan, haakt al snel af, maar het is nu eenmaal een handelsmerk van de groep.

Tijdens het eerste halfuur kabbelt het toch nog een beetje, maar "Uno", de eerste single uit hun debuutalbum "Showbiz", is wel een bommetje. Tijdens "Hysteria" volgen de gitaarsolo's elkaar op en rolt Bellamy over de grond. Na het nummer zou er trouwens ook even een verdwaalde fan op het podium geraakt zijn die snel werd afgevoerd door de security.

Het publiek reageert enthousiast op het muzikale en visuele geweld en uiteraard ook wanneer Bellamy de wei in het Nederlands toespreekt: "Alles ok Werchter?" In "Madness" laat hij het publiek als een volleerde volksmenner met de handen heen en weer zwaaien.

Bellamy blijft na al die jaren een inspirerende frontman, met een prachtige stem, tonnen energie en dan speelt hij ook nog eens virtuoos gitaar en piano.

Tijdens "Plug in baby" gaat het publiek opnieuw helemaal uit de bol. Wat naast de muzikale hoogstandjes opvalt, is de excellente manier waarop dit concert op de schermen naast het podium in beeld gebracht wordt. Zo zijn er tijdens dit nummer honderden kleine schermpjes te zien die roteren. Tijdens een bevlogen versie van "Mercy" worden er confetti en slingers losgelaten op de wei, even later volgen er zwarte ballonnen. Aan entertainment geen gebrek.

Aan het eind van de reguliere set gooit Bellamy zijn gitaar op de grond en wordt er ook nog een versterker omvergegooid, omdat het kan. Een knallende bisronde waarin Muse, nu volledig op kruissnelheid, nog een aantal hits op de wei afvuurt, maakt het helemaal af. "Uprising" wordt luid meegezongen. Hetzelfde geldt voor "Starlight". Van het allerlaatste nummer "Knights of Cydonia" wordt de tekst geprojecteerd, maar dat is al helemaal overbodig. Muse kwam, zag en overwon. En zo kwam het dan toch nog goed met de headliners. Daarna wordt Werchter 2015, zoals de traditie het wil, met vuurwerk afgerond.

Meest gelezen