Sobere Leon Bridges, uitgelaten The Van Jets

Rustig wakker worden op de wei van Rock Werchter kon op dag 4 in stijl in Klub C, op de fluwelen tonen van de soulvolle stem van de Amerikaan Leon Bridges. Meteen daarna volgde in de Barn een energie-injectie om u tegen te zeggen dankzij nationale trots The Van Jets.

Leon Bridges heeft nog maar net zijn debuutalbum "Coming home" uit. Het verhaal wil dat hij tot enkele jaren geleden enkel naar r&b luisterde, maar zich nadat hij de film "Malcolm X" gezien had, ging verdiepen in de geschiedenis van gospel en soul. Wanneer het hem over hem gaat, vallen al gauw namen als Otis Redding en Smokey Robinson. En hij doet ook denken aan die jonge Brit Michael Kiwanuka.

In tegenstelling tot Kiwanuka bespeelt Bridges tijdens het grootste deel van het concert zelf geen instrumenten, alleen tijdens het laatste nummer begeleidt hij zichzelf op gitaar. De zanger ziet er netjes afgeborsteld uit in een bruin pak, met een blauw hemdje eronder en met zijn zwarte hoed. Hij zingt zonder veel franje, maar erg zuiver en hij beweegt rustig, maar zelfzeker heen en weer achter zijn microfoon.

"We are here to make you feel good", zegt hij tussen twee nummers door. Bridges maakt Klub C inderdaad instant gelukkig met zijn laidback soulnummers. In zijn band vallen vooral zijn achtergrondzangeres en zijn uitstekende saxofonist op. De saxofoon speelt uiteraard een belangrijke rol in al zijn nummers die soms ook een iets meer bluesy inslag hebben. Het laatste nummer brengt hij zonder de band. Samen met zijn zangeres zingt hij "River". Deze man heeft geen grote gebaren nodig, hij biedt gewoon kwaliteit en maakt Werchter voorzichtig wakker voor de slotdag.

Kort, maar krachtig topconcert van The Van Jets in Barn

In de Barn, de tent ernaast, is intussen het concert van The Jets al begonnen. Wie dacht daar nog vlotjes binnen te wandelen, dacht verkeerd, want de broers Verschaeve en hun kompanen spelen zelfs vroeg op de dag al voor een overvolle tent. Bijna onbegrijpelijk eigenlijk dat ze pas na het afzeggen van BadBadNotGood zijn toegevoegd aan de Werchter-affiche.

Ook Johannes Verschaeve draagt een zwarte hoed en heeft opvallende rode boots aan. Het publiek is razend enthousiast en zingt en klapt uitbundig mee, opjutten is amper nodig. Tijdens "The future" blijven de festivalgangers zonder aarzelen alleen het refrein ("Don't mind the future, we live, we live, we live, we live in your head") zingen, ook a capella.

"Teevee" brengt Verschaeve solo met zijn gitaar. "Broken bones" wordt daarna opgedragen aan iedereen die hier al 4 dagen is. "Ik hoop dat jullie kunnen bleiten van schoonheid vandaag, daarover gaat dit nummer ook."

Na het rustige ontwaken, is dit een energie-injectie om u tegen te zeggen. Tot slot drijft Johannes Verschaeve crowsurfend een heel eind over het publiek in de Barn. De Belgen op Werchter, ze maken het keer op keer waar en het blijft iets om trots op te zijn. Kippenvel op deze warme dag.

Meest gelezen