Vanavond eindelijk een opvolger voor Sandra Kim?

In Wenen vindt vanavond de finale van de zestigste editie van het Eurovisiesongfestival plaats. Wie zijn de favorieten? En wat zijn de kansen voor de Belgische kandidaat Loïc Nottet? VRT-journalist en Songfestivalkenner André Vermeulen zet alles op een rijtje.

Bij de Britse bookmakers, in de polls onder journalisten in Wenen en op allerhande websites, komen er steeds dezelfde favorieten naar voor. Het gaat om Zweden, Rusland, Australië, Italië en soms Noorwegen. Op nieuwkomer Australië na, toch behoorlijk klassieke Songfestivalliedjes.

Maar daarnaast ook, vooral de laatste dagen: Eurovision, the next generation: België en Letland. Twee landen die tot nu toe allebei één keer wonnen en voorts met heel wisselend succes deelnemen. Beide landen staan hier met vernieuwende, zelfs kunstzinnige inzendingen op het podium.

Aminata uit Letland heeft via haar vader ook roots in Burkina Faso. Ze schreef zelf de tekst en de muziek van "Love injected", een lied dat al even adembenemend is als de klassevolle zangeres zelf.

Ook Loïc Nottet is pure klasse en een veelbelovend talent. Net 19, maar al van vele markten thuis. Hij zingt en danst en schreef zelf de muziek van "Rhythm inside". Voor de tekst deed hij een beroep op de Amerikaanse zangeres B.J. Scott, zijn coach in "The voice Belgique" op de RTBF. B.J. schreef een knappe tekst die goed bekt, en dat is ook aan Loïc te danken: hij suggereerde klanken die hij graag in de tekst wilde horen.

Waarom kan Loïc Nottet vanavond winnen ?

"Rhythm inside" is een sterk lied -het modernste in de wedstrijd- en, ook door Loïc’s uitstraling, ongetwijfeld de inzending van 2015 die zich het meest op jongeren richt. Loïc zingt het loepzuiver en in een heel persoonlijke stijl. Alles wat je op het podium ziet, klopt en past bij elkaar: Loïc en z'n koor, de choreografie, de belichting, de beelden achter in het decor, de kleren van Loïc en z’n koor. Geen wonder:  alles is door Loïc zelf bedacht. Een multitalent dus.

"Rhythm inside" is een lied dat wellicht sneller aanslaat in West-Europa, waar het gecreëerd is, maar dat blijkbaar intussen ook door Oost-Europa is ontdekt. Dat is onder meer te danken aan de samenstelling van de eerste halve finale afgelopen dinsdag: overwegend landen uit de Balkan en uit Oost-Europa, goed voor negen van de tien finalisten.

België was het enige West-Europese land dat dinsdag doorstootte naar de finale. Maar zo heeft het publiek in Oost-Europa Loïc Nottet intussen wel leren kennen. Te oordelen naar het succes van "Rhythm inside" in de iTunes lijsten daar, is Loïc hen ook bevallen: “What doesn’t kill you, makes you stronger”.

Meer kans dan Tom Dice ?

Een jonge gast uit België die echt kans maakt op het Songfestival, dat doet aan Tom Dice denken. Met "Me and my guitar" werd Tom door een interne VRT-selectiecommissie in 2010 naar het songfestival gestuurd. Hij won de eerste halve finale, maar werd uiteindelijk "maar" zesde in de finale, tot op vandaag wel het beste Vlaamse resultaat ooit.

Er zijn natuurlijk wel verschillen tussen Tom Dice en Loïc Nottet. Tom Dice was naast een goeie zanger met een goed lied, ook nog van het type ideale schoonzoon. Een beetje braaf. Hij haalde het niet van de wat stoutere Lena, die in 2010 het Songfestival won voor Duitsland met "Satellite": de modernste songfestivalwinnaar tot nu toe.

Anno 2015 is Loïc Nottet net wat minder ideale schoonzoon. Door z’n coole opstelling lijkt hij ook een beetje "bad boy": spannend! In Wenen is er ook geen Lena die Tom punten kan kosten. De Letse zangeres Aminata richt zich toch wat minder speciaal op de jeugd, en meer op de kunstzinnige mens in het algemeen. Eigenlijk is Loïc behalve helemaal zichzelf, ook de Lena van 2015: de kandidaat die het meest aansluiting vindt bij de jeugd met de gsm in de hand, klaar om te stemmen.

Common Linnets bis of beter ?

Het Belgische lied scoort in de Songfestivalweek opvallend in veel iTtuneslijsten, en dat heeft het gemeen met de nummer twee van vorig jaar: "Calm after the storm" van het Nederlandse duo Common Linnets (Ilse DeLange, toen nog met Waylon). Na afloop werd dat ook het grote commerciële succes van het Songfestival in 2014.

Scoren op iTunes in de Songfestivalweek, dat is mogelijk niet uitsluitend te danken aan de prachtige prestatie in de eerste halve finale. Maar wellicht ook aan het werk van een platenfirma (Sony) die duidelijk in de toekomst van Loïc gelooft, en daarin ook investeert. Zo vertelde een Poolse journalist mij gisteren dat alle radiostations in Polen nu weten wie Loïc Nottet is, en hoe "Rhythm inside" klinkt. Promotie die net op tijd komt, niet te vroeg en niet te laat, want straks is het tijd voor de televoting.

Lieveling van vakjury’s en/of van televoters ?

Het vermoeden bestaat dat Loïc tijdens de eerste halve finale vooral/zeker bij de jury heeft gescoord. Maar anderzijds circuleert het gerucht dat hij "zijn" halve finale heeft gewonnen en dat doe je niet zonder de steun van de televoters.

Kortom, de kaarten zouden wel eens erg goed kunnen liggen voor Loïc Nottet, zeker als de rook die z’n voorganger uit Australië op het podium achterlaat, op tijd wegtrekt (en niet zoals gisteren tijdens de juryfinale een nevel achterlaat achteraan op het podium tijdens Loïc’s optreden). De Australiër Guy Sebastian zingt zijn lied overigens meer als "één van de vele" tijdens een concert. Loïc Nottet lijkt meer uit te pakken met een uniek lied en dat is toch de opzet van het Songfestival: dat ene lied presenteren, in maximum 3 minuten.

En stel dat jury en publiek Zweden en vooral Italië te veel "old school" Songfestival vinden en Noorwegen en Rusland toch enigszins ongeloofwaardig. Noorwegen zingt over iemand die als kind "iets vreselijks" heeft gedaan, en daarom nu een monster is (hoe verzin je zoiets?) en Rusland zingt over een miljoen stemmen van vrede en glorie... Als die stemmen naar België gaan, dan krijgt Sandra Kim eindelijk aflossing van de wacht.

Meest gelezen