Een zondag zonder Samson was geen echte zondag
Voor een overweldigend grote meerderheid van kinderen die geboren werd midden de jaren tachtig, was zondag uitslapen toen hetzelfde als luidop vloeken in de kerk. Zoiets deed je gewoonweg niet.
Op zondagochtend, vanaf 09.00u, mocht je maar oog hebben voor één ding en dat was de wekelijkse afspraak met een pratende hond, een doodbrave burgemeester en een mollige kapper met opera-ambities.
Het scenario voor de perfecte zondagochtend in de eerste helft van de jaren negentig: in pyjama de pistolets smeren met meer chocopasta dan gezond is voor een mens, een tas boordevol (choco)melk zonder morsen verplaatsen van de keuken naar de woonkamer en eenmaal geïnstalleerd, de zapper vastgrijpen om naar “Samson & Gert” te kijken.
Maar op die bewuste 1e augustus was er een aanzienlijke kink in de kabel die zich op het televisiescherm vertaalde in de bewegende zin: “Extra-journaal naar aanleiding van het overlijden van Zijne Majesteit Koning Boudewijn.”
In plaats van te happen in de pistolets, veerde ik recht, stoof de trap op naar de slaapkamer van mijn ouders en deelde hen het nieuws mee dat België dagenlang stil zou doen staan.
Die zondag stond ook mijn wereld stil, want een zondagochtend zonder “Samson & Gert”, dat was toen niets meer of niets minder dan een vreselijke ramp.
Gelukkig zijn rampen veeleer uitzondering dan regel en kwamen de weken die volgden de avonturen van de bobtail niet in het gedrang. Avonturen die steevast bogen op allerhande misverstanden, verkleedpartijen en catchphraes – alleen onderbroken door tekenfilms van onder meer “Babar”, “De Smurfen”, “Tom & Jerry”, “Ovide” en “Dommel”.
"Ze gaat liever eten met Jean-Louis Michel!"
De kracht van het programma zit hem onder meer in het steeds terugkeren van fenomenen uit vorige afleveringen: de perfecte schoonzoon Gert die als door een wesp gestoken reageert bij het vernemen van een afspraakje tussen zijn Marlèneke en liefdesrivaal Jean-Louis Michel. Alberto die in ruil voor taart tot alles bereid is en de kelder en de keuken die keer op keer dienstdoen als perfecte verstopplaats, wanneer het te heet wordt onder de voeten van de protagonisten.
"Ik moest kloppen, want..."
En dan zijn er nog de catchphrases die na 20 jaar onlosmakelijk verbonden zijn met “Samson en Gert”. Gaande van “Ik moest kloppen, want de bel doet het niet”, “Ten eerste ist Albertooo…”, “Dat is toevallig één van mijn specialiteiten, mijn Miranda zegt dat ook altijd”, “Daaaag mevrouw Praline” , “Hallo met Gert” – Mwah, toch ook met mij?- “En ook met Samson” tot de speech van de burgemeester.
Het zijn allemaal uitspraken die tot het collectieve geheugen behoren van een hele generatie jongvolwassenen.
Er zit meer in een liedje dan je denkt!
Maar “Samson & Gert” is veel meer dan enkel een televisieserie. Vanaf 1991 tot en met 2003 kwam er jaarlijks een cd op de markt met liedjes van de beide figuren. Cd’s die moeiteloos hun weg vonden naar de hitlijsten.
Bij het herbeluisteren van de liedjes, valt het op hoe snel ik de liedjesteksten van voor 1996 weer onder de knie heb, net zoals vroeger. Na 1996 lonkte de pubertijd, waarin uitslapen op zondag niet langer gelijkstond met vloeken in de kerk.
Terugkijkend op die heerlijke zondagochtenden vraag ik me wel enkele dingen af. Bijvoorbeeld, hoe de bovenverdieping van Gerts huis eruit ziet?, Waarom er zo weinig liefdeskoppels zijn? – waar is de moeder van “ons Miranda” heen? Hoe ziet de moeder van Alberto eruit en waarom wonen zowel Octaaf als Alberto nog bij hun moeder? En crucialer, hoe zien Bobientje en Marlèneke eruit?
Tal van vragen die wellicht nooit een antwoord zullen krijgen, maar jammer hoeft dat niet te zijn. Het behoort tot de charmes van het programma en het staat ons toe om zelf te fantaseren over de mogelijke antwoorden.
Op nog eens 20 jaar?
Nieuwe afleveringen worden niet meer gemaakt, maar met een totaal van 750 stuks is er voldoende beeldmateriaal om ook de volgende generaties 6- tot 12-jarigen kennis te laten maken met de ondeugende maar lieve hond en zijn baasje. Dat mag geen "plobreem" zijn.
Favoriete liedjes
Vele tienduizenden cd's van "Samson & Gert" zijn er over de toonbanken gegaan. Een persoonlijke top-3 samenstellen is bijgevolg een heel moeilijke taak, omdat er altijd wel liedjes zijn die eigenlijk ook een podiumplaats verdienen. Na lang nadenken zijn dit mijn drie favoriete liedjes van Samson & Gert.
1 - Piratenpotpourri
2 - Wij gaan naar de maan
3 - Repeteren
Op de website http://20jaarsamsonengert.ketnet.be/ kan u terecht voor allerlei foto's, filmpjes en bloopers uit de serie.
Frederik Defossez