Op reis in de EU en toch uw favoriete Vlaamse serie online bekijken? Het kan

Betaalt u of registreert u zich vandaag legaal voor het gebruik van bepaalde onlinediensten, dan kunt u alleen van die onlinediensten gebruikmaken in het land van registratie.

Concreet: u maakt als Belg bijvoorbeeld een Netflix-account aan (in België). De inhoud waarvoor u via dat account betaalt, kunt u niet bekijken in een ander EU-land. De inhoud is dus alleen beschikbaar in uw land van (permanente) vestiging.

Die beperking wil de Europese Unie nu wegwerken met een verordening, die "tijdelijke grensoverschrijdende portabiliteit van online content" mogelijk moet maken.

(lees verder onder de video)

"Twintig procent van de Europese burgers brengt minstens tien dagen per jaar in een andere lidstaat door", zegt Europees commissaris voor Digitalisering Andrus Ansip.

De nieuwe maatregel is dus gunstig voor wie graag op reis gaat elders in Europa. Ook zakenmensen die zich vaak in werkverband naar de andere kant van Europa begeven, profiteren ervan. De verordening biedt daarnaast ook meer "online comfort" voor mensen die vlak bij de grens van twee of meerdere andere EU-lidstaten wonen.

Zij zullen dus voortaan de films, series, sportwedstrijden en andere online inhoud uit eigen land – afhankelijk van het aanbod van uw account – kunnen bekijken als ze zich in een ander EU-land bevinden.

"Dit is een grote stap voorwaarts voor de Europese consument", zegt Europees Parlementslid Anneleen Van Bossuyt (N-VA), die het dossier opvolgt. "Deze stemming heeft lang genoeg op zich laten wachten." De nieuwe verordening botste in de plenaire vergadering op relatief weinig verzet.

(lees verder onder video)

Anders is dat voor het debat over geoblocking, het ruimere debat waarin de "portabiliteitsverordening" kadert. Wat is dat precies? Websites doen aan geoblocking als ze consumenten uit andere landen blokkeren. Het betekent dus dat de geografische grenzen tussen landen ook in de online-wereld worden doorgetrokken. 

Concreet: tv-series van Duitse of Spaanse makelij zijn bijvoorbeeld niet beschikbaar in België of Frankrijk als de uitzendrechten voor die series niet aan die landen verkocht werden.

Voor EU-landen die deel uitmaken van de Schengenzone en dus onderling vervaagde fysieke grenzen hebben, lijkt dat paradoxaal. Niettemin blijft dat (voorlopig) onveranderd. De meningen daarover zijn echter zeer verdeeld.

De grootste bezorgdheid komt vanuit de audiovisuele sector. Meer dan vierhonderd leiders van audiovisuele sectoren uit de hele EU pleitten eerder al voor het behoud van geoblocking. Dat lieten ze weten aan de voorzitters van de Europese instellingen.

"Het is uiterst belangrijk dat er een duidelijk, niet te omzeilen en doeltreffend wettelijk kader bestaat", zegt An Jacobs van de Vlaamse Onafhankelijke Film- en Televisieproducenten (VOFTP). "We zijn niet tegen de portabiliteit van content. Dat mag alleen niet leiden tot een systeem waarin het onmogelijk wordt voor producenten om territoriale licentieovereenkomsten te sluiten."

Ook Van Bossuyt beklemtoont het belang van dat onderscheid. "Onze audiovisuele sectoren moeten de nodige bescherming krijgen. Ze zouden financieel enorm worden benadeeld als al hun producties plots voor iedereen onbeperkt beschikbaar zijn”, zegt ze. “Bovendien is de opdeling cruciaal voor het behoud van de nationale identiteit en cultuur van alle EU-landen."

Consumentenorganisaties zoals Test-Aankoop en BEUC (Europese koepelorganisatie) willen daarentegen wel dat geoblocking verdwijnt. Consumenten de toegang weigeren tot bepaalde producten of diensten op basis van hun locatie, is "in een eengemaakte Europese markt absoluut discriminerend", zo klinkt het.