Journalist Willy Courteaux (93) is overleden

In Brussel is Willy Courteaux op 93-jarige leeftijd overleden. Hij was tientallen jaren journalist bij Humo en hij vertaalde het volledige werk van William Shakespeare. "Hij was een indrukwekkend mens met een buitengewoon scherpe geest en ook een scherpe pen", zegt voormalige hoofdredacteur van Humo Guy Mortier in "De ochtend" op Radio 1.

Twee keer heeft hij het volledige oeuvre van Shakespeare vertaald en op hoge leeftijd waagde hij zich ook aan een vertaling van het volledige werk van de Griekse dichter Euripides: Willy Courteaux, journalist, vertaler, links, groen, republikein en Vlaamsgezind. Zaterdag is hij op 93-jarige leeftijd overleden, zo is nu bekend geraakt.

Courteaux was jarenlang actief hij Humo. Voor het tijdschrift schreef hij over klassieke muziek en het Eurovisiesongfestival. Hij nam ook de brievenrubriek "Open venster" en de tv-rubriek "Dwarskijker" voor zijn rekening. Daarnaast vertaalde hij Robbedoes. Hij las ook boeken in voor de blindenbibliotheek.

Na zijn pensioen in 1989 werd hij politiek actief. Voorheen achtte hij dat onverenigbaar met zijn werk als journalist. Wel gaf hij toe dat hij ooit onder een schuilnaam voor het communistische blad De Rode Vaan had geschreven, evenwel zonder dat hij een partijkaart had.

Bij de Europese verkiezingen van 1989 stond Courteaux op de links-progressieve Regenbooglijst, een lijst die slechts een kort leven was beschoren. Bij de regionale verkiezingen van 2004 stond hij op de lijst van de Vlaamse Democraten Brussel (VDB), een linkse scheurlijst van de N-VA.

"Courteaux smeedde echt een band tussen Humo en de lezers"

"Hij was er al toen ik als 18-jarige snotneus voor het eerst op de kantoren van Humo aanbelandde", herinnert voormalig hoofdredacteur Guy Mortier zich Courteaux in "De ochtend". "Hij was een indrukwekkend mens met een buitengewoon scherpe geest en ook een scherpe pen. Het was een erg minzame man die geweldig kon lachen."

"Hij was een van de steunpilaren van Humo. Hij smeedde echt een band tussen het blad en de lezers. Hij was de enige die een apart bureau had, een glazen hok. Daar rook het altijd naar tabak want hij rookte pijp. Na zijn pensioen is hij Grieks gaan studeren om Euripides te kunnen vertalen."

"Als kind had ik hem al vaak gelezen. Hij was "de man in het venster" en dat was niet min. Hij was de man die iedereen die bijvoorbeeld tegen homoseksuelen tekeerging of de oorlog in Vietnam verdedigde ongegeneerd en vlijmscherp van antwoord diende. Hij was de stem van de verlichte rede en vormde een tegengewicht voor de doorgaans rechts-conservatieve toon in kranten."

Meest gelezen