Music for Life 2014 start met stevige stormwind en vurig optreden

Gezelligheid troef in het provinciaal domein in Boom. De grote vlakte rond het meer, waar elke zomer tienduizenden festivalgangers dansen op de beats van Tomorrowland, baadt in kerstsfeer. De felle kleuren en zomerse attributen hebben plaatsgemaakt voor duizenden lampjes en houten kraampjes.

De uitzendstudio is opgesteld in een half open tipitent. Geen Glazen Huis meer dus, wel een constructie die een instant kampgevoel uitstraalt. De houtskoolvuurtjes en picnickbanken voor de presentatoren maken het plaatje af.

Op de eerste dag van Music for Life doen de temperaturen eerder aan herfst denken dan aan winter, al staat er wel een stormachtige wind. Sam moet zich tijdens zijn presentatie toch enkele keren goed vastklampen aan zijn desk.

Voor de uitzendstudio verzamelen uitgelaten jongeren die het einde van de examens komen vieren. Ze staan giechelend rond houtskoolvuurtjes. Zo ook Antje Deroo en Hanne Collette (beiden 15), die de opbrengst van een fuif komt afgeven.

"We hebben iets georganiseerd met de leerlingenraad van de school", vertelt Hanne. "Ik was hier vorig jaar ook, en dat was toen heel gezellig. Daarom wou ik nu iets doen."

"Ik ben meegekomen met mijn goede vriendin Hanne om de showcase van Dotan te zien", aldus Antje. "Ik kijk ernaar uit om hem live te zien. Voor mij is het mijn eerste Music for Life. Ik vind dat hier een heel speciale sfeer hangt."

Nu de avond is gevallen, begint het volk toe te stromen in Boom. Voor het overdekte podium, waar artiesten uit binnen- en buitenland enkele nummers komen spelen, trekt een jong gezin de aandacht.

Vooral de kleine dreumes van het gezelschap wiegt vrolijk heen en weer en wappert wild met zijn handjes. De jongste Music for Lifebezoeker is 8 maanden oud, luistert naar de naam Dante, en is stevig ingeduffeld in een berenpakje.

"We kennen mensen die bij Music for Life betrokken zijn, en wilden daarom graag van de sfeer komen proeven. We nemen ons zoontje daarbij graag mee op ontdekking, vertelt een fiere mama.

Dotan, bekend van oorwurm "Home", brengt met zijn set een vleugje warmte op het overdekte middenplein. Die doet steeds meer denken aan een grote kerstmarkt. Er wordt gegeten, gedronken, gedanst en ongegeneerd meegezongen.

Alle muziekgenres passeren de revue, van Linkin Park tot Mariah Carey. De mensenmassa komt op temperatuur. Zelfs de hoge noten van Adele's "Rolling in the deep" worden voor het frietkraam enthousiast meegebruld, en net niet gehaald. Ook dat is Music for Life.

Concerttent The Flame opent tijdens Music for Life elke avond de deuren voor een artiest die een benefietoptreden geeft voor een goed doel naar keuze. De Britten van Kaiser Chiefs met volksmenner pur sang Ricky Wilson bijten de spits af.

Dat ze zin hebben in hun laatste optreden van het jaar, is vanaf de eerste noot te horen. De hits volgen elkaar op. Na "Everyday I love you less and less" en "Everything is average nowadays" wenst Ricky iedereen fijne kerstdagen. Waarop hij het publiek induikt om "Ruffians on parade" in te zetten. De energie spat ervan af.

Na een meezingsessie op "Na na na na naa" wordt de gebruikelijke jeansvest aan de kant gegooid. Een blikje Belgisch bier gaat open. Ricky is op dreef. "Coming Home" en "Cannons" voeren de temperatuur nog wat op. The Flame heeft zijn naam niet gestolen.

Halverwege "I predict a riot" sluipt Ricky richting lichttoren. Zijn befaamde klimmoment is gekomen. Maar dan gaat het mis. Ricky valt op zijn rug. De band blijft doorspelen, maar hun bezorgde blikken spreken boekdelen. De frontman laat zich niet kennen, en zingt na wat gevloek moedig verder, zij het wel met grimassen en de handen op de rug.

Na een kort muzikaal intermezzo, een glaasje sterke drank, en een mopje ("kunnen we nog wisselen van goed doel naar de gehandicapten?") werkt hij vrolijk maar statischer dan gewoonlijk zijn set af. "I'm fine", gebaart hij naar de eerste rijen die zijn val van kortbij hebben gezien. Na "Misery Company" en "Oh my god" zit het erop. Gelukkig voor Ricky lonkt de kerstvakantie.