25 weetjes over 25 jaar "The Simpsons"

Toegegeven, de gele figuurtjes bestaan eigenlijk al langer dan 25 jaar. Het was James L. Brooks die aan Matt Groening had gevraagd om een aantal korte animatiefilmpjes te bedenken. Groening trok naar zijn afspraak met in zijn hoofd de figuurtjes van zijn “Life in hell”-stripreeks. Uit vrees dat hij zijn auteursrechten zou moeten afstaan, veranderde hij in de lobby van het kantoor van Brooks snel nog van gedacht. De ondertussen razendbekende gele figuurtjes waren het resultaat. 

De eerste korte filmpjes van “The Simpsons” werden in 1987 uitgezonden, als onderdeel van “The Tracey Ullman show”. Na drie jaar was de gele familie zo populair dat ze hun eigen programma kregen.

De naam "The Simpsons" is gebaseerd op “son of a simpleton”, de zoon van een eenvoudige niet al te slimme man.

Wie aan "The Simpsons" denkt, denkt meteen aan de kleur geel. En dat was blijkbaar net de bedoeling van de makers toen de kleur van de figuurtjes beslist werd.

Groening wou zijn figuren niet in de standaard cartoonkleuren. "Toen een van de tekenaars afkwam met een gele Simpson, wist ik dat dat het moest worden", zei hij ooit. Het zou de kleur zijn die zou opvallen bij het zappen tussen de verschillende zenders. "Wanneer je iets geel zag, moest je meteen weten dat het "The Simpsons" zijn.

Kijkers van het eerste uur zullen het wellicht opgemerkt hebben: het persoonlijke hulpje van Mr. Burns, Waylon Smithers, had bij zijn eerste verschijning –in de derde aflevering- een zwarte huidskleur. Alle afleveringen nadien zag hij geel.

Een opmerkelijke verandering, maar geel was eigenlijk van in het begin de kleur die Smithers moest meekrijgen. Een foutje van een tekenaar bracht een zwarte assistent op het scherm. De producers dachten met de zwarte Smithers voort te gaan, maar vreesden dat een zwart personages dat ook homoseksuele gevoelens heeft misschien te veel commotie zou opwekken. Even later maakte de gele Smithers zijn opwachting.

Voor de naam Springfield –het stadje waar de Simpsons al hun avonturen beleven- haalde Groening de mosterd bij een gelijknamig stadje dicht bij Portland, zijn geboortestad in de Amerikaanse staat Oregon. “Ik ontdekte dat Springfield een van de meest voorkomende plaatsnamen in de Verenigde Staten is”, zei hij ooit. “Anticiperend op het mogelijke succes van de reeks, leek het mij leuk om net die naam te gebruiken. Zo kan elke kijker denken dat het om zijn Springfield gaat.”

Ook over de namen van de personages moest de bedenker niet lang nadenken. Zo heet zijn vader Homer Philip Groening, zijn moeder Margaret Wiggum en twee van zijn jongere zusjes heten Lisa en Maggie. Enkel Bart Simpson is een uitzondering. De keuze is volgens de maker eenvoudig te verklaren: Bart is een anagram van "brat", wat Engels is voor kwajongen.

Heel wat andere namen –zoals Reverend Lovejoy, Kearny en Ned Flanders- zijn gebaseerd op straatnamen in Oregon.

Ooit begonnen ze eraan als een projectje, maar 25 jaar later doen ze het nog steeds. De stemmenacteurs van de hoofdpersonages van “The Simpsons” zijn na 25 jaar nog steeds dezelfden. Zo is Dan Castellaneta verantwoordelijk voor Homer, Julie Kavner voor Marge en Yeardley Smith voor Lisa. Bart wordt –toch wel opmerkelijk- vertolkt door de vrouwelijke Nancy Cartwright.

De stemacteurs hebben onlangs flink wat loon moeten inleveren om de productie nog betaalbaar te houden. Waar ze vroeger nog zo'n 400.000 dollar kregen voor een aflevering is dat nu nog 300.000 dollar.

Homer en Marge, het is een bijzonder koppel, maar de man en vrouw achter de Franse versie van de twee personages kunnen het opvallend goed met elkaar vinden. Zij leerden elkaar kennen tijdens de eerste audities in 1989 en stapten in 2001 in het huwelijksbootje.

Baby Maggie kan dan wel nog niet praten, ze is wel vaak te horen met het typische fopspeengeluid. In de beginjaren van de reeks was Matt Groening himself de man achter het bekende geluid. Later nam Nancy Cartwright –die ook Bart vertolkt- die taak voor haar rekening.

Het is diezelfde Maggie die in de begingeneriek van de reeks gescand wordt aan de kassa van een winkel. Prijs die op de kassa te zien is: 847,63 dollar. Een willekeurig bedrag, denkt u? Fout. De makers hebben namelijk ooit gelezen dat het in de Verenigde Staten 847,63 dollar kost om een kind groot te brengen.

Nog opmerkelijk in de generiek zijn de zinnen die Bart Simpson op het schoolbord schrijft, iedere keer iets anders. Zo schreef hij “ik zal nooit een Emmy winnen” toen bekend raakte dat de serie niet genomineerd was.

De generiek van 1991 en die van 2013 is in onderstaand filmpje mooi naast elkaar gezet.

"D'Oh", roept Homer iedere keer als hij iets dom gedaan heeft of zichzelf heeft pijn gedaan. Niemand die het niet kent en dat had ook de Oxford English Dictionary door. In 2001 werd het geluidje namelijk opgenomen in het woordenboek, met als betekenis:

“Expressing frustration at the realization that things have turned out badly or not as planned, or that one has just said or done something foolish. Also (usu. mildly derogatory): implying that another person has said or done something foolish.”

Opmerkelijk is nog dat het stopgeluidje in andere landen ook anders klinkt. Zo wordt het in de Duitse gedubde versie “Nein” (neen)  en in de Spaanse versie “Ou” (auw).

Bedenker Groening (foto onder) is linkshandig en dat zullen de kijkers van “The Simpsons” geweten hebben. Zo zijn een opvallend groot aantal personages in de reeks linkshandig en wanneer Ned Flanders in de derde reeks zijn eigen winkel opent, is dat er een met allemaal spullen voor linkshandigen. En ook de naam laat niets aan het toeval over: “leftorium”.

Behalve Jezus en God –die ook af en toe hun opwachting maken in “The Simpsons”- heeft geen enkel figuur vijf vingers.

De afgelopen 25 jaar zijn al heel wat beroemdheden de revue gepasseerd als gast(stem)acteur. Zo kwamen onder meer Tony Bennett, 50 Cent, Jodie Foster, Lady Gaga, Mel Gibson, Elton John, Stephen King, de mannen van Metallica, Meryl Streep, J.K. Rowling en Daniel Radcliffe langs.

Misschien was het nog niet opgevallen, maar in "The Simpsons" zitten soms ook Belgische invloeden. Zo was het meisjeskoor Scala er twee keer in te horen met hun versie van het Radiohead-nummer “Creep”.

Zo’n tien jaar geleden veroorzaakte "The Simpsons" heel wat commotie in Greenwood, een plaats in de Amerikaanse staat South Carolina. De kinderen van de stad mochten zelf voorstellen doen voor de nieuwe naam van de lagere school en mochten uiteindelijk ook hun stem uitbrengen.

Grote winnaar: Springfield, de school waar ook Bart Simpson studeert. En daar konden sommige ouders niet mee lachen. Zij vonden dat Bart Simpson geen respect had voor autoriteit en het was dan ook onaanvaardbaar dat de school van hun kinderen dezelfde naam zou dragen. Andere ouders vonden dan weer dat de school kreeg wat het gevraagd had: input van de leerlingen.

De jongens en meisjes van de stad trokken uiteindelijk aan het langste eind. De nieuwe school kreeg de naam Springfield mee.

In 1990 kreeg de gele familie kritiek uit onverwachte hoek. Barbara Bush noemde de tv-reeks in het tijdschrift People "het domste wat ze ooit gezien had". Vrij snel kreeg de Amerikaanse presidentsvrouw via brief antwoord van de makers, in naam van Marge Simpson. Bush antwoordde met excuses.

In 2007 besloten "The Simpsons" een uitstapje te maken naar het witte doek. "The Simpsons movie” werd een enorm succes met een wereldwijde opbrengst van meer dan 500 miljoen dollar en heel wat prijzen.

De inwoners van Myanmar moesten echter de grens oversteken, wilden ze de film op het grote doek zien. In het land waren films met opvallend veel geel en rood namelijk lange tijd verboden. En laat geel nu net vrij hard aanwezig zijn in de film.

De tv-serie heeft in al die jaren al heel wat grote prijzen in de wacht kunnen slepen. De reeks won al 31 keer een Emmy Award, 30 Annie Awards, 7 Environmental Media Awards, 10 Writers Guild of America Awards, 6 Genesis Awards, 5 People's Choice Awards en 3 British Comedy Awards.

15 jaar geleden kregen “The Simpsons” trouwens hun eigen ster op de Walk of Fame in Hollywood.

In de Verenigde Staten loopt momenteel het 26e seizoen en is net de 561e aflevering uitgezonden.

Met dat aantal staat de serie in het Guinness Book of Records als de langstlopende Amerikaanse animatiereeks ooit. Ook het wereldrecord van het grootste aantal gaststerren in een televisiereeks staat op hun naam.

Ook onze collega's van Sambal staan stil bij de 25e verjaardag de populairste familie uit Springfield. Zij laten in onderstaande foto's zien dat heel wat personages uit de reeks de voorbije 25 jaar een rol hebben gespeeld in de nationale actualiteit.

Zo hadden ze onder meer een hand in de ontsnapping van Murat Kaplan uit de gevangenis, bezochten ze de Gentse Feesten, werd een van hen verkozen tot Antwerps burgemeester en waren ze er gisteren ook bij op de stiptheidsactie van de politie. Alle foto's kunt u hier bekijken.