Elgin marbles: Grieken zien af van rechtszaak

Athene tracht al dertig jaar om de beelden terug te krijgen die 2.000 jaar lang de Akropolis in Athene versierd hebben, tot ze in het begin van de 19e eeuw meegenomen werden door lord Elgin, een Britse diplomaat bij het Ottomaanse Rijk.

Elgin zei destijds dat hij van de Ottomaanse heersers, die toen Griekenland bezetten, de toestemming had om de kunstwerken mee te nemen, maar Griekenland beschouwt de zaak als een geval van diefstal, en ook in Groot-Brittannië noemden sommige tijdgenoten van Elgin de kwestie "vandalisme" of "plundering". Onder meer de dichter Byron sprak er toen schande over. In totaal nam lord Elgin zowat een derde van de versieringen mee naar Groot-Brittannië.

Griekenland probeert sindsdien om de Elgin marbles terug te krijgen en een plaats te geven in het nieuwe Akropolis-museum. De vorige Griekse regering had de zaak aan een aantal Britse advocaten toevertrouwd.

Die advocaten, onder wie ook Amal Alamuddin Clooney, de vrouw van George, hadden aangeraden om een zaak aan te spannen tegen Londen voor het Internationaal Gerechtshof of het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

Maar daar ziet de huidige Griekse regering nu dus van af. Minister van Cultuur Nikos Xydakis zei in een interview met Mega TV: "Men kan niet naar het gerecht stappen voor om het even wat. Bovendien is de uitkomst in internationale hoven onzeker."

Xydakis voegde er aan toe dat de opvattingen over de toekomst van de beelden aan het veranderen waren, en dat ze in het voordeel van Griekenland zouden spelen bij een diplomatische aanpak.

Onlangs heeft het British Museum nog een voorstel afgewezen van de UNESCO, de culturele organisatie van de Verenigde Naties, om te bemiddelen in het geschil. Xydakis veroordeelde toen die weigering en beschuldigde Groot-Brittannië van "negativisme" en een "gebrek aan respect". En in december leende het museum voor het eerst een van de kunstwerken uit aan het Hermitage Museum in Sint-Petersburg. De toenmalige premier van Griekenland, Antonis Samaras, noemde die beslissing een "belediging " van het Griekse volk.