Dries Van Noten speelt met textuur in Parijs

Met Kanye West frontrow en een a capella ondersteuning van bekende popliedjes van onder anderen Courtney Love en Beyonce, dartelen de eerste creaties, na toch wel een half uurtje vertraging, de majestueuze zaal binnen.

Een explosie van enorm veel texturen, rijke stoffen, borduursels en brokaat. De kleuren net iets meer gedempt dan we van Dries Van Noten gewend zijn. Het zijn eerder een savannah beige en donkere kleuren als bordeaux, donkerpaars, brons, kakigroen en donkerblauw die deze keer de catwalk overheersen. Enkele pastel en metallic silhouetten fleuren de show halverwege op, maar toch zijn het overwegend donkere creaties die domineren én menig hart in de zaal veroveren.

Dries zou Dries niet zijn als dit alles niet netjes en met een zeer natuurlijk gevoel voor mix & matching gecombineerd wordt met een bloemenprint. Toch ligt de focus in deze collectie op het spel van texturen, van supersized sequins (pailetten) tot borduursels, zijden corsages en fuzzy (nep?) bont.

Gesofisticeerd en op en top vrouwelijk, hier en daar een casual chic knipoogje. Met vooral ruimere broeken, rokken die koket tot over de knie vallen of zelfs de grond raken en veel silhouetten met vele laagjes, vaak afgewerkt met een zeer gracieuze en aan de taille ingesnoerde jas. Het maakt het geheel van deze collectie zo enorm draagbaar.

Een bloemenprintparade als finale en onder het goedkeurende oog van het kritische modeminnende publiek presenteert Dries Van Noten een erg rijkelijke collectie, zowel in uitstraling, in gebruik van texturen als in de kleurkeuzes. Een tikkeltje romantische bohemien, met ergens ook weer een Aziatische invloed en veel sterke silhouetten. Dries Van Noten blijft verrassen en dat is een understatement.