Nederland heeft tiende erkenning op Werelderfgoedlijst

De Unesco vergadert nog tot woensdag in Doha, maar heeft dit weekend al een heel pak plekken op de Werelderfgoedlijst gezet.

Een van die nieuwkomers is bijvoorbeeld de grot van Chauvet in de Ardèche. Ook drie getuigen van de transportwoede van de mens halen de lijst: het Grote Kanaal in China, de duizenden kilometers van het Inca-wegennet in de Andes en een deel van de Zijderoute, de handelsroute die de kostbaarheden van Azië naar Europa bracht.

Myanmar, het land vroeger bekend als Birma, krijgt zijn eerste Unesco-site. Ook de Okavangoielta in Botswana als duizendste wonder op de erfgoedlijst aangenomen.

Nederland heeft sinds dit weekend een tiende site op de lijst met Werelderfgoed. Het is de tabaks-, sigaretten-, koffie- en theefabriek van Van Nelle in Rotterdam.

Burgemeester Ahmed Aboutaleb reageerde verheugd. "Rotterdam is onbetwist dé architectuurstad van Nederland. Ik ben dan ook ontzettend trots op onze nieuwe én historische iconen. De Van Nellefabriek is één van die iconen; een gebouw dat uniek is voor zijn tijd, in materiaal en vorm en vanuit sociaal oogpunt", klonk het. Inmiddels is de fabriek, onder de naam Van Nelle Fabriek, al jaren succesvol in gebruik als kantoor en locatie voor evenementen.

De fabriek Van Nelle is het tiende erkende erfgoed van Nederland, naast bijvoorbeeld de Waddenzee, de Amsterdamse grachten en Willemstad, de hoofdstad van het Caraïbische Curaçao, een van de "landen" binnen het Koninkrijk der Nederlanden. De erkenning betekent, naast wereldwijde reclame voor het gebouw, dat de overheid zich verplicht tot goed beheer van het object.

Bij de buurlanden heeft niet alleen Nederland een nieuwe Unesco-site. In Duitsland werd het Benedictijnerklooster Corvey in Höxter (Noord-Rijnland-Westfalen) erkend.

In Frankrijk kreeg de grot van Chauvet de erkenning. De grot in de Ardèche is gesierd met muurschilderingen uit het Paleolithicum die gelden als de oudste ter wereld. De meer dan duizend tekeningen zijn meer dan 36.000 jaar oud. De grot werd pas in 1994 ontdekt en kan niet bezocht worden door het publiek: toeristen moeten het stellen met een kopie. Mede hierdoor zijn de schilderingen goed bewaard, in tegenstelling tot die in de meer bekende grotten van Lascaux, die aangetast worden door de koolstofdioxide uit de ademhalig van bezoekers.

Nog een Europese nieuwkomer zijn de heuvels met wijngaarden van Piëmonte in Noord-Italië.

In het Midden-Oosten krijgt de historische stad Jeddah in Saoedi-Arabië een plaats op de lijst. "Dit was vanaf de zevende eeuw een van de belangrijkste havens op de handelsroutes naar India. Hier kwamen de goederen met bestemming Mekka toe", aldus de Unesco.

Bij de erkenning van Jeddah  negeerde de erfgoedorganisatie van de Verenigde Naties het advies van ICOMOS, de International Council on Monuments and Sites. Die ngo stelde voor de goedkeuring uit te stellen, omdat een groot deel van de stad de voorbije 50 jaar te veel wijzigingen had doorstaan.

Ook nieuw op de lijst zijn de citadel van Erbil in het Koerdische gebied van Irak, een versterkt fort op een plateauvormige heuvel, de oud-Griekse stad Pergamon in Turkije, de grotten van Maresha en Bet Guvrin in Israël en ook Bursa en Cumalikizik als getuigen van de geboorte van het Ottomaanse rijk.

In Zuid-Amerika is er een erkenning voor Qhapac Ñan, het Inca-wegenstelsel in de Andes, met bijbehorende gebouwen, in de landen Argentinië, Bolivia, Chili, Colombia, Ecuador en Peru. Het wegenstelsel is 30.000 kilometer lang. De Unesco erkent de Maya-stad Calakmul op het schiereiland Yucatan in Mexico.

In het Verre Oosten zijn er al acht nieuwkomers, waaronder de zijdefabriek Tomioka in de Japanse prefectuur Gunma, ten noordwesten van Tokio. Voorts zijn er de versterkte stad Namhansanseong nabij de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoel, het immense Grote Kanaal in China waarvan de bouw reeds in de vijfde eeuw voor Christus startte en het Chang'an-Tianshan-gedeelte van de zijderoute in China, Kazachstan en Kirgistan.

Ten slotte zijn er ook de waterput toegankelijk met trappen Rani-ki-Vav in het Indiase Patan, de overblijfselen van de stad Shahr-i Sokhta in Iran en de resten van drie oude Pyu-steden in Myanmar: Halin, Beikthano and Sri Ksetra. Voor Myanmar gaat het om de eerste site op de Unesco-lijst.