Offscreen Film Festival: Brussel kleurt bizar

Zeven is misschien een heilig getal, maar veel gezegende dingen vallen er niet te vinden op de zevende editie van het Offscreen Film Festival. Het evenement ploegt de wereldcinema van vandaag en gisteren (en soms zelfs morgen) om op zoek naar de grootste rariteiten. Dit jaar plaatsen de organisatoren Groot-Brittannië speciaal in de kijker, maar het programma reikt ook andere vreemd gevormde objecten aan. We graaiden in de ton en haalden volgende vijf voorbeelden naar boven.

"Blue ruin"

Zoals elk festival presenteert ook Offscreen een resem avant-premières van recent werk dat later al dan niet ook in het reguliere bioscoopcircuit zal komen. De Amerikaanse film "Blue ruin" vond bijvoorbeeld inderdaad een Belgische distributeur en krijgt vanaf 30 april ook een bredere kans in de zalen. Het gaat om een inventieve thriller over een man die een moord wil wreken, maar moet vaststellen dat geweld niet zo gemakkelijk is als het lijkt. Leuk om te weten: regisseur Jeremy Saulnier financierde de film via Kickstarter, een crowdfundingsite die steeds populairder wordt.

"The miracle of life" (Ceci n'est pas...Belgium)

Junkies. Hoeren. Bodybuilders. Een vrouw die bij de geboorte haar kind verliest maar vaststelt dat de placenta tot leven is gekomen. En dat allemaal in Engels met een geweldig Vlaams accent. Regisseurs Yves Sondermeier en Joël Rabijns noemen "The miracle of life" een bio-ethische horrorfilm voor de hele familie. Hij levert in elk geval het bewijs dat wij Belgen onze zin voor surrealisme nog lang niet kwijt zijn. Een voorsmaakje vindt u op vimeo.com/60894073.

"The devils" (Ken Russell)

Wie Brits en cult zegt, komt automatisch uit bij Ken Russell. Offscreen wijdt een hele retrospectieve aan de lichtjes waanzinnige filmmaker, die in 2011 overleed. Zijn meeste notoire werkstuk was misschien wel "The devils", een religieus getint verhaal vol seks en geweld. Russell toont onder meer een orgie van nonnen rond een Christusbeeld en een zuster die zich bevredigt met het verbrande bovenbeen van een priester die op de brandstapel was beland. Het zal niemand verbazen dat die scènes moesten sneuvelen voor "The devils" in de Britse zalen mocht komen, dat de film voor de Amerikaanse release nog zwaarder werd aangepakt en dat Italië hem zelfs volledig verbood. Op Offscreen krijgen we de originele X-versie te zien.

"The private afternoons of Pamela Mann" (Radley Metzger)

Een van de gasten die het festival verwelkomt, is de intussen 85-jarige New Yorkse regisseur Radley Metzger. Hij begon zijn carrière als importeur van erotische films uit Europa, maar zag zich na het succes van "Deep throat" verplicht om over te stappen naar hardcore. Die maakte hij zelf, onder het pseudoniem Henry Paris, en ze vallen nog steeds op door hun klasse en hun humor. In "The private afternoons of Pamela Mann" gaat het bijvoorbeeld over een man die een privédetective inhuurt om na te gaan wat zijn echtgenote overdag uitspookt. Een seksfilm met een degelijke plot en aan het einde zelfs een verrassende wending.

"The wicker man" (British Cult Cinema: Mind the gap)

Folkgetokkel, bizarre seksscènes, Christopher Lee in een jurk, in 1973 zette "The wicker man" een hoop mensen op het verkeerde been. Maar van alle cultfilms die Groot-Brittannië heeft voortgebracht, geniet Robin Hardy’s merkwaardige thriller de grootste reputatie. Offscreen legde de hand op de definitieve versie van de klassieker over een diep christelijke politieman die op een eiland vol heidenen een verdwijningszaak onderzoekt.

OFFSCREEN loopt van 5 tot en met 23 maart in Brussel (Cinematek, Cinema Nova, Bozar en Cinema Rits).

Meest gelezen