"Jommeke gaf me zin in stapel boterhammen"

Elke Vlaming heeft ooit wel een album van Jommeke gelezen. Wat trok u aan in de strips? Welke herinneringen houdt u over? Hieronder een overzicht van de beste reacties.

(Yves Dupont) - "Ik ben 59 jaar en heb alle 247 boeken van Jommeke in mijn bezit. Telkens er een nieuw album verschijnt, ga ik het ook kopen. De albums gaan al drie generaties mee, ik las ze als kind en mijn kinderen en kleinkinderen lezen ze ook. De strips van Jommeke zijn tijdloos door hun eenvoud en hun niet ingewikkelde scenario's . Hopelijk wordt het werk van Nys voortgezet, ik zit nu al te wachten op het jubileumnummer 250." 

(Hannes Dedeurwaerder) - "Ik heb leren lezen met een Jommekesalbum. In Het Aards Paradijs, dat nog altijd in mijn bezit is, zette ik een kruisje bij het prentje waar ik was geraakt. Het eerste woord dat ik zo leerde, was "Pekkie".
In tegenstelling tot veel van mijn leeftijdsgenoten (ik ben bijna 30) ben ik Jommeke nooit ontgroeid. Het is nog steeds mijn favoriete literatuur op het toilet en in bed.
Ik heb dus net het gevoel alsof ik iemand kwijt ben, alleen weet ik niet zo goed wie of wat precies."

(Verstraete) - "Als ik een Jommeke-strip las, dan kreeg ik vaak zin in een stapel boterhammen. Ik vond die boterhammen met die grote hap eruit er altijd zooo smakelijk uitzien. Heel jammer dat Jef Nys gestorven is, dank u voor zoveel mooie leesmomenten!"

(Nele Sint Germain) - "Jommeke leerde mij lezen! Dankzij deze strip heb ik plezier gevonden in het verslinden van boeken. Bedankt, meneer Nys!"

(Arie Kerrels) -  "Toen ik jong was vond ik "Op heksenjacht" het spannendste album van Jommeke. Er kwamen kabouters, een koning & heksen (met bezems) in voor. Het had alles van een groot sprookjesachtig avontuur. Mijn dochtertje Lize van 5 jaar vindt het nu al een schitterend verhaal, want de heks - al heeft ze er een heilige schrik van - is haar favoriete personage in menig verhaal. Er is inderdaad weer een legendarisch striptekenaar overleden. Jammer."

(Stefan Celis) - "Jommeke was voor mij pure fantasie, en dit in tegenstelling tot andere strips die te dicht bij de realiteit staan. Bij Jommeke kon je wegdromen, in een wereld die natuurlijk nooit kon bestaan... Ik droomde zelf altijd dat ik ook zo'n glazen bol of een sprekende papegaai had! De beste verhalen waren voor mij albums als "Purperen Pillen", of "Diep Is De Put", verhalen uit de beginperiode. Ik kan wel zeggen dat Jef Nys mij heeft leren lezen.... "

Joachim Beunckens - "Zoals vele anderen heb ik mijn jeugd vooral gevuld met het lezen van zowel boeken als strips, aangezien de personal computers nog maar aan een opmars begonnen waren en het internet in zijn kinderschoentjes stond. Naast Suske & Wiske was Jommeke de enige stripreeks die ik echt graag las. Van de rest wou ik zelfs niet weten. Ik raakte volledig ingepalmd door de fantasie die verwerkt zat in de prachtige stripverhalen van Jef Nys en ik nam overal wel een stripboek van Jommeke mee om me niet te vervelen. Des te meer betreur ik dit nieuws, want het voelt aan alsof er een stukje jeugd van mezelf is gestorven."

Anoniem - "Toen ik jong was, wilde ik het liefst van al Jommeke zijn. Ik wilde ook een vriend die professor was en ik wilde ook een vliegende bol. Daar kon ik dan in een uurtje mee naar Amerika vliegen! Het is ook door Jommeke dat ik zelf strips ben beginnen tekenen. In het begin leken mijn figuurtjes zelfs verdacht veel op Jommeke en Filiberke. Omdat ik graag wilde weten wat ik waard was, heb ik een brief geschreven naar Jef Nys en in de enveloppe een strip van mezelf bijgevoegd. Ik herinner me nog dat ik superzenuwachtig was toen ik die brief schreef. Maar... ik hoorde niks van Jef Nys. Tot een jaar later. Toen kreeg ik een bruine omslag in de bus. Met een even grote zenuwachtigheid las ik de brief. Jef Nys had teruggeschreven. Dat de brief was verloren gegaan bij De Post. En dat hij onder de indruk was van mijn tekeningen. Dat ik zeker moest blijven doorgaan. En ik kreeg er nog een gesigneerde foto bij. Jef Nys, bedankt voor alles."

Wesley Poelman - "De Plank van Jan Haring , De Grote Knoeiboel, Jommeke in de Knel, De Vliegende ton, allemaal strips die terecht tot Vlaams cultuurpatrimonium behoren. Toen ik het hoorde kreeg ik een krop in de keel. Ik ben de trotse bezitter van alle Jommeke’s sommige tot op de draad versleten, maar lees ze nog regelmatig (ben 31 jaar) . Vanavond ga ik nu eens niet naar de avondles maar rij vanuit Wetteren naar Middelkerke om een rode roos aan het standbeeld van Bommeke, ik bedoel Jommeke te leggen. Een laatste eer voor een groot man…"

Annemie Stefens - "Het lezen van een strip van Jommeke betekende voor mij als kind een moment van warmte, gezelligheid en knusheid. Niets leukers dan je gezellig nestelen in de zetel met een "Jommekes-strip" die ik nog niet gelezen had. We zullen Jef Nys nooit vergeten...Jommeke en zijn vriendjes maken immers nog elke dag deel uit van ons leven. Veel sterkte voor de familie van deze prachtige auteur en tekenaar."

Meest gelezen