Mumford & Sons op Pukkelpop: een volksfeest dat overloopt van liefde

London Grammar, Bastille, Bear's Den, Mumford & Sons: het was een mooi en getalenteerd vriendenclubje dat hier de voorbije dagen op het hoofdpodium stond. En voor de headliner van vandaag was er opnieuw een massa volk naar de Main Stage afgezakt. 

Die massa kon al meteen volledig uit zijn dak gaan op "Little lion man". Een volksfeest barstte los. Dansen, zingen, springen, ... u kunt het zo gek niet bedenken of het gebeurt tijdens dit nummer en het werkt aanstekelijk. Maar Mumford & Sons gooide er ook nieuwer werk tussen, zoals "Blind leading the blind". 

Mumford & Sons was ook niet de eerste band dit weekend die openlijk en meermaals zijn liefde voor het Belgische publiek uitte. Marcus Mumford begaf zich in de middengang om zijn fans te begroeten. Fans kregen dikke knuffels en de "we fuckin love you's", "jullie zijn mooie mensen" en "dankjewels" waren niet van de lucht. Liefde, overal liefde, zo leek het wel, in de songs, in de houding van de groep en in de warme, enthousiaste respons van het publiek. 

Marcus Mumford gaf het beste van zichzelf en kroop af en toe ook zelf achter de drums. En er was een fel gesmaakt gastoptreden van de dames van First Aid Kit die hier eerder vandaag zelf al optraden. 

Mumford & Sons heeft niet gigantisch veel hits, maar wist ze wel vakkundig te spreiden over de set. Zo was "The cave" een tussentijds hoogtepunt. En u kunt het ermee eens zijn of niet, maar die banjo blijft wel een sfeermaker. En helemaal op het einde kon het publiek zich nog eens volledig laten gaan op "I will wait" waarbij longen uit lijven gezongen werden. 

Ook Mumford & Sons deed waarvoor het op de affiche stond: samen met de Pukkelpoppers een groot volksfeest bouwen aan het einde van deze driedaagse.