Waarom de grunge niet hetzelfde was geweest zonder Chris Cornell

Zelden viel de geschiedenis van een muziekgenre zo samen met één locatie als de grungemuziek met Seattle. Muziek en stad zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De grunge ontstond eind jaren tachtig in de grootstad in het westen van de VS. Cornells groep Soundgarden was een van de voortrekkers bij het prille ontstaan van het genre in die periode.

Het album "Nevermind" van Nirvana uit 1991 wordt echter algemeen beschouwd als het hoogtepunt van de grunge. Het commerciële succes van de groep rond Kurt Cobain werkte de doorbraak van het genre bij een groter publiek mee in de hand. Latere bands uit Seattle zoals Foo Fighters surften mee op de grungegolf. De invloed van het genre op hun muziek is duidelijk hoorbaar.

Een andere grootheid in het genre vanaf de jaren 90, is Pearl Jam (zie foto). Maar voor de groep met charismatische frontman Eddie Vedder wereldwijd succes boekte, zorgde Cornell eigenhandig voor de doorstart van de voorloper van die grungegroep. Zonder de hand van Cornell had Pearl Jam simpelweg niet bestaan in zijn huidige vorm. En zo drukte hij los van Soundgarden voor een tweede keer zijn stempel op de grunge.

Voor frontman Eddie Vedder zijn intrede deed bij Pearl Jam, bestond de band met de andere groepsleden al onder de naam Mother Love Bone. De groep sloeg eind jaren 80 niet echt aan bij het grote publiek. Na het overlijden van frontman Andrew Wood, richtten de andere groepsleden een tributeband op onder de naam Temple of the dog.

"Dat project komt echt uit de koker van Cornell, als eerbetoon aan zijn overleden vriend", vertelt Stijn Van de Voorde van Studio Brussel. "Die band bestond uit het voltallige Pearl Jam, samen met Cornell. De toen nog nobele onbekende Eddie Vedder kwam auditie doen, en hij mocht meedoen. Het clubje uit Seattle maakte toen gewoon samen muziek."

Mother Love Bone was voor de samenwerking met Cornell en nieuwkomer Vedder op sterven na dood. Maar dankzij het nummer "Hunger strike" (zie onderstaande video), waarop Cornell en Vedder samen te horen zijn, maakte de band een doorstart. Na die ene plaat trok Cornell zich terug en was de trein van Temple of the dog definitief vertrokken. De groep veranderde van naam en werd Pearl Jam. In 1991 brengt de hernieuwde groep zijn iconische plaat "Ten" uit, met daarop de rockklassiekers "Alive", "Black" en "Jeremy". En de rest is geschiedenis.

Stijn Van de Voorde van Studio Brussel sprak Cornell een tiental jaar geleden, toen hij met Audioslave speelde op Rock Werchter. "Hij ging toen door een moeilijke periode, door een huwelijksbreuk en verslavingsproblemen. Maar ik herinner me dat hij erg vriendelijk was. Wie de jaren 90 actief heeft meegemaakt, zal hem zeker appreciëren en respecteren. Als Nirvana de nummer 1 is binnen de grunge, dan is Soundgarden zeker een mooie tweede."

Zowel op muzikaal als persoonlijk vlak was Cornell immers geliefd. "Zangtechnisch is hij een icoon: met zijn baritonstem haalde hij een bereik van vier octaven. Hij kon gewéldig goed zingen. Niet al zijn platen waren even succesvol, maar hij heeft zowel in groep als solo prachtige dingen gedaan. Cornell was bovendien iemand zonder oogkleppen. Hij heeft samengewerkt met Timbaland en Justin Timberlake, die niet bepaald veel met grunge te maken hebben. Cornell was in het wereldje dan ook erg geliefd en werd daarom vaak gevraagd voor uiteenlopende projecten."