Rudi Vranckx: "De top van IS interviewen: dat zou ik niet durven"
Erg happig is Vranckx er niet op om door programmamaker Eric Goens geblinddoekt ontvoerd te worden naar "Het huis". De blinddoek brengt nare herinneringen naar boven uit het Midden-Oosten.
Hoewel Vranckx al veel watertjes heeft doorzwommen, zijn er toch ook dingen waar hij voor terugdeinst. "Als ze morgen bij IS zeggen: Rudi, kom ons interviewen, wat zou je doen?" vraagt Goens. Daar blijkt zijn grens te liggen. "Osama Bin Laden zou ik wel gedaan hebben, want die had volgens mij een bepaalde erecode. Bij sommigen voel je dat die bestaat, bij anderen niet."
Vranckx is zich terdege bewust van de gevaren van zijn job. "Er zijn de afgelopen 25 jaar zo'n 2.300 journalisten vermoord in oorlogsgebieden. Sinds Afghanistan is het zo dat je zelf deel van de oorlog wordt, een deel van de propaganda", vertelt hij. "Je wordt zeker banger naarmate je ouder wordt. Ik heb een checklist en die wordt stelselmatig langer. Je let op steeds meer aspecten en je gaat je steeds beter voorbereiden."
"Dichter bij de dood kan je niet komen"
In de jeugdkamer van "Het huis" blikt Vranckx terug op het moment waarop hij besefte dat hij oorlogsverslaggever wilde worden. Het blijkt een roeping te zijn. Zijn eerste grote opdracht in Roemenië gaf hem het duwtje in de richting.
"Op sommige momenten in je leven beslis je: ga je links of rechts? Durf je, of niet? Er waren toen geen gsms, geen communicatie om verslag uit te brengen. Maar na de strijd kan je de verhalen gaan brengen die je niet vanuit Brussel kan doen. Op dat moment, heb ik ontdekt dat het dat was waar mijn instinct en intuïtie toe leidden, wat ik kon", vertelt hij.
Hij blikt ook terug op de opdracht in Syrië, waardoor hij vijf jaar geleden letterlijk oog in oog stond met de dood. Drie seconden, vijf meter: meer heeft het niet gescheeld.
"De angst heeft gewonnen"
Op het moment van de opnames voor "Het huis" stemden de Britten over hun toekomst in de Europese Unie. Wanneer Vranckx ontwaakt met het nieuws dat het "leave"-kamp het brexitreferendum heeft gewonnen, is hij oprecht verbaasd.
"Straf, die terugkeer naar het verleden. Eigenlijk is het opnieuw de angst die gewonnen heeft. Dat zie je ook in het terreurdebat, en het extreem-nationalisme. We kunnen niet zeggen dat we het niet geweten hebben. We kiezen ervoor."
En als het hem allemaal teveel wordt?
Dan heeft Vranckx een simpele oplossing: afzondering in het kleinste kamertje.