"Grote kunstenaar die heel de wereld veroverde"

De Gentse illustratrice Eva Mouton schrikt even als ze het nieuws over Bruna's overlijden hoort. "Een bezoek aan het Nijntjemuseum komt bij deze wat hoger op mijn to do-lijstje", zo reageert Eva Mouton.

Als illustratrice kent Mouton Bruna's figuren wel goed. "Die man is met zijn eenvoudige prenten wereldwijd een icoon geworden. Ik vind het bijzonder cool dat iemand die steevast sober werkte zo veel mensen heeft kunnen bekoren", zegt ze in een reactie aan onze redactie. "Want vergis je niet: wat Bruna deed, is verre van simpel. Hoe eenvoudiger je tekent, hoe juister en preciezer alles moet zijn. Ik ben er zeker van dat Bruna er lang over heeft gedaan om zijn typische stijl uit te puren en te optimaliseren."

Mouton hanteert zelf in haar illustraties een eerder sobere stijl. Ze noemt Bruna in zekere zin wel als inspiratiebron. "Hij heeft me de moed gegeven om door te gaan met het ontwikkelen van mijn eigen stijl. En vooral om daarin te volharden", zegt ze daarover. "Ik krijg geregeld het verwijt dat mijn werk kinderachtig en eenvoudig oogt. Maar eenvoud kan net enorm krachtig zijn. Bruna is daarvan het voorbeeld bij uitstek."

Voor illustratrice en auteur Gerda Dendooven is Dick Bruna een meester in het minimalisme, die veel meer in zijn mars had dan enkel Nijntje.

"Iedereen kent Nijntje, niet alleen in Vlaanderen of Nederland, maar in de hele wereld. Doe het maar eens na. Fantastisch toch. Dat heeft te maken met de eenvoud van de tekeningen van Dick Bruna. Bruna zegt dat hij eigenlijk geen illustraties maakt, maar pictogrammen", zegt Dendooven in "De wereld vandaag" op Radio 1.

"Eigen aan pictogrammen is dat ze leesbaar zijn zonder de taal te begrijpen. Het zijn visualiseringen van een bepaald kenmerk. Daarom denk ik dat ze over heel de wereld kunnen gelezen worden en begrepen worden."

"Het kruisje en de ogen zijn heel eenvoudig getekend. Maar met heel kleine veranderingen weet je meteen welk gevoel Nijntje heeft. Dat is een grote kunst. Het is een werk van jaren uitpuren, schaven om de perfecte lijn over te houden."

"Bruna zei over zichzelf: ik heb een klein talent en ik moet heel hard werken om daar iets mee te doen", vervolgt Dendooven. "Hij maakte van zijn boeken en zijn werk heel veel voorstudies tot hij de perfecte vorm had gevonden."

"In de eerste boeken van Nijntje van midden de jaren 50 lijkt Nijntje nog niet op Nijntje zoals we haar nu kennen. De oren zijn dikker en het snuitje is lomper. Nijntje zoals we haar nu kennen was er pas in 1963. Het is een werk van jaren geweest om de goede vorm te vinden."

Dick Bruna tilt het kinderboek uit boven het gebruiksvoorwerp volgens Gerda Dendooven. "Zijn eerste boek “De appel” was bedoeld om prenten te maken die aan de muur kunnen hangen. Hij was heel erg geïnspireerd door kunstenaars als Matisse. Hij wilde eigenlijk eerst kunstenaar worden, maar toch vond hij van zichzelf dat hij geen kunstenaar was. Hij zag zichzelf als een ambachtsman die het vak goed beheerste."

Dick Bruna heeft veel meer gedaan dan Nijntje vervolgt Gerda Dendooven. "Vooraleer Nijntje geboren werd, maakte hij heel veel omslagen voor boeken, onder meer de pocketreeks Zwarte Beertjes. Hij was eigenlijk gedoemd om het bedrijf van zijn vader en grootvader van grafische vormgeving over te nemen."

"Toen hij in Parijs het werk van Matisse en Fernand Leger zag, is hij beginnen te tekenen. Eerst in de stijl van Matisse en Walt Disney. De omslagen van Zwarte Beertjes zijn zo prachtig. Met heel eenvoudige middelen maakte hij honderd omslagen per jaar. Hij probeerde de essentie weer te geven op de cover. Daar is mijn grote fascinatie voor Dick Bruna begonnen."

"Toen hij kinderen kreeg, is hij verhalen beginnen te tekenen met heel eenvoudige verhaallijnen. Hij is een minimalist in woord en beeld. Hij deed ook aan goede werken voor Unesco. Een traantje voor Nijntje wordt geplengd."