Het spiegelpaleis van Natan in Ieper

Ieper heeft meer te bieden dan oorlogsherinneringen. Vanmorgen heeft couturier Edouard Vermeulen er in het gerenoveerde Merghelynck-museum een expositie geopend met werk van zijn modehuis Natan.

Ze waren er allemaal: de meisjes van de tv-programma’s "Royalty" en "Place Royale", modejournalisten en véél fotografen. Want Edouard Vermeulen had het promotioneel weer prima geregeld. Prinses Lea kwam z’n tentoonstelling als eerste bezichtigen, een vriendendienst. Samen gingen ze wel 100 keer op de foto.

U kent Vermeulen als couturier en hofleverancier. Maar hij is ook een Brussels societyfiguur. Geen uitzending van "Place Royale" op RTL of je ziet hem wel op een of ander liefdadigheidsdiner in de schaduw van royals. De man is ook een estheet: altijd kaarsrecht, de juiste teint, het haar onberispelijk.

In 1983 begon hij z’n modehuis Natan. Hij nam het Brusselse pand en de zaak gewoon over van Paul Natan. Met z’n klassieke stijl was ie wellicht altijd in de obscuriteit gebleven, ware het niet dat hij in ’99 de hoofdprijs won. Koningin Paula had voor de bruidsjurk van haar opvolgster verschillende modehuizen gevraagd, maar het ontwerp van Vermeulen viel blijkbaar het meest in de smaak. Z’n bedje als couturier was gespreid.

Hij mocht blijven leveren aan het Belgische koningshuis. Ook de latere Nederlandse koningin Maxima begon in die tijd langs te komen. Zij leefde toen anoniem in Brussel, voor ze officieel geïntroduceerd kon worden aan het Nederlandse volk.

En zelfs Maxima blijft vaak Natan dragen, terwijl ze zich misschien beter zou voelen in Latijnse ontwerpen. En terwijl ze eigenlijk de Nederlandse ontwerpers zou moeten promoten. We vroegen Vermeulen hoe dit komt. En dan komt een verkoopspraatje: hoe hij z’n klanten haarfijn aanvoelt en precies maakt wat ze willen. Hoe hij feilloos en discreet kan inspelen op hun wisselende wensen waarbij ze uniek en toch deftig blijven.

Tijdens dit verhaal legt ie een paar keer z’n hand op m’n arm en daarin toont zich de ware verkoper. De man die in één oogopslag ziet wat je maat is en of je smaak en geld hebt. Want dat is Vermeulen wellicht nog meer dan een ontwerper: hij is een charmante commerçant die je met de glimlach en een kleine attentie in de buidel laat tasten. De stijlvolle vriend die ook wil dat je er goed uitziet. De gay best friend van de royals.

Het legde hem geen windeieren. Natan heeft vandaag wereldwijd 200 verkooppunten, er zijn 70 mensen in dienst en komende zomer opent hij naast Dior en Chanel een boetiek in de P.C.Hooftstraat in Amsterdam.

Het zaken doen zit ‘m in de genen. Vermeulen stamt uit een steenrijke familie van brouwers uit Ieper. Z’n ouders namen hun kroost vroeger vaak mee naar het museum Merghelynck in de Ieperse binnenstad. Dit schitterende stadspaleisje werd gebouwd in 1774.

Zo’n 100 jaar later werd het omgedoopt tot een museum gewijd aan het leven van de adel in de 18e eeuw. Het is een universum van stijlkamers, kristallen luchters en kostbaar porselein. Je kan je zo voorstellen hoe de kleine blonde Edouard achteraan z’n mama liep doorheen het huis, de verfijning helemaal opsnuivend.

De bezoeken misten hun effect niet. Vermeulen ging binnenhuisarchitectuur studeren en z’n eigen huis is naar verluidt geïnspireerd door de Merghelynck-kamers. Geen wonder dat hij meteen ja zei toen de stad Ieper hem vroeg om deze zomer een kleine tentoonstelling te houden in het pas gerenoveerde gebouw.

De expositie is klein maar erg mooi gepresenteerd in de somptueuze kamers van weleer. Met enige fantasie zie je er een complete collectie ontstaan. Er liggen rollen dure stoffen, er hangen ingelijste patronen aan de muur. Je ziet enkele modeljurken in ongebleekt katoen en dan enkele exemplaren van waar het eigenlijk om gaat: de couture-jurken en de prêt-à-porter.

Voor de royaltyliefhebbers onder u staan in de slaapkamer van mevrouw 3 blikvangers op een rij: de originele bruidsjurk van prinses Claire en de jurken die de koninginnen Maxima en Mathilde onlangs droegen tijdens de koningin Elisabeth-wedstrijd. Die jurkjes zien er opvallend petieterig uit. Ze zijn dan ook niet origineel, geeft de entourage toe. Voort ook accessoires en veel foto’s van Edouard met en zonder royalty aan z’n zijde.

Tijdens de rondleiding van prinses Lea is Vermeulen in z’n sas. De promotiemachine draait op volle toeren. Fotografen en cameramannen verdringen zich voor en achter het koninklijke paar en hun hofhouding. Ze hebben het moeilijk, want overal zijn spiegels die minder elegante bezoekers reflecteren. Het museum is deze zomer één groot spiegelpaleis van en voor Natan.

En dan gebeurt het. De elegante, tengere moeder van Vermeulen neemt me bij de arm en wijst me tijdens de rondgang op een museumkast waar straks nog kostbaar porselein moet komen. Ze is zichtbaar gek op dit gebouw. Hoe trots moet ze niet zijn op haar zoon, die het zo ver geschopt heeft? Ik vraag het haar onomwonden. En dan komt het verrassende antwoord dat tegelijk alles zegt: "Trots…? Ik ben tevreden."

Tentoonstelling "Kleur en elegantie"
In Museum Merghelynck in Ieper, nog tot 4 september 2016.

Meest gelezen