Vlaamse Eva Verbeeck vanuit Portland: "Bernie Sanders was onze man"

Portland is de grootste stad in de staat Oregon. De stad, die internationaal bekend is door onder andere de populaire tv-show Portlandia, trekt dagelijks nieuwe industrieën en bedrijven aan. Jongeren uit het hele land verhuizen naar Portland aangetrokken door het hippe imago van de stad. Deze stroom van jonge Portlanders zorgt ervoor dat de stad meer aanleunt tegen de liberale kant van het spectrum.

Voor vele van mijn vrienden in Portland was Bernie Sanders een echte openbaring in de voorverkiezingen. Nog nooit zag ik mensen in mijn vriendenkring zo enthousiast en betrokken in de nationale politiek. Bernie Sanders sprak over de problemen waar de meeste jongeren in Portland mee te kampen hebben.

Beeld je maar eens in, een jonge vrouw of man die in Portland woont, werk zoekt in een erg competitieve markt, zijn of haar studiegeld nog moet afbetalen en een torenhoge medische rekening te betalen heeft. Bernie Sanders gaf die jongeren hoop.

In de voorverkiezingen kleurde Portland dan ook volledig blauw, mensen droegen T-shirts en petten met slogans als #FeelTheBern. Er werden bumperstickers verkocht langs de kant van de weg en overal werd er over de verkiezingen gesproken.

Toen senator Sanders niet werd verkozen als Democratisch presidentskandidaat, leek de hele stad wel in rouw. Wanneer we die avond naar de supermarkt gingen, zagen we effectief mensen huilen langs de kant van de straat, terwijl ze affiches van Bernie Sanders' campagne boven hun hoofd hielden.

“Bernie was our guy”, klonk het. Na de nederlaag van Bernie lijkt het of er amper iets over verkiezingen wordt gezegd. Al wat er nu overblijft voor de mensen in Portland is een bittere keuze tussen Hillary Clinton en Donald J. Trump.

Sinds de start van de campagnes begint het ochtendnieuws telkens met dezelfde zin "presidentskandidaat Donald J. Trump zei ...", dat is dan, zoals u waarschijnlijk weet, meestal iets beledigends voor een of meerdere groepen van mensen. Eén ding blijkt duidelijk wanneer je iemand naar zijn of haar verkiezingsvoorkeur vraagt hier in Portland: “Alles behalve Trump”, klinkt het.

Terwijl ik koffie ga halen in mijn straat, zie ik een jonge vrouw een cartoonversie van Donald J. Trump tekenen. Als ik iets dichter kom, zie ik dat ze aan het werken is aan een anti-Trumpcampagne.

“Ik werk als illustrator”, vertelt ze me. “We zetten nationale campagnes op om ervoor te zorgen dat mensen niet voor Trump stemmen. Momenteel werk ik aan de campagne Won’t hump a Trump. Het is een ludieke campagne om jonge universiteitsstudenten te motiveren ook hun stem uit te brengen.”

Ook zij gaat akkoord met mij over de verdeeldheid waarin de stad zich momenteel bevindt. Anders dan in de rest van het land gaat het in Portland vaak over de verdeeldheid tussen mensen die in de voorverkiezingen erg tegen Hillary Clinton gekeerd waren en de mensen die haar steunden.

“Wat na Bernie?” klinkt het hier nog steeds. Een groep stemt voor de groene partij van Jill Stein, want ze willen koste wat het kost niet voor Hillary Clinton stemmen. Anderen stemmen uit praktische overwegingen voor Hillary Clinton, omdat ze willen vermijden dat Trump aan de macht komt.

Hoewel de meeste mensen hier ervan overtuigd waren dat Donald J. Trump nooit dicht bij de presidentstitel zou komen, wachten ze nu bang af tot 8 november.