Gewrongen tussen hamer en aambeeld

Vorig jaar ben ik Amerikaans staatsburger geworden en daardoor mag ik nu gaan stemmen. Wat een geweldige opportuniteit, zou je denken. Maar soms denk ik: "Man, man … Hoe zijn we in zo’n geweldig land als Amerika tot deze twee kandidaten gekomen?"

Het beloven zeer zeker spannende verkiezingen te worden in november. De ene week lijkt Clinton in de peilingen voor te liggen, de andere week haalt Trump haar weer in.

New Jersey, waar ik woon, is een kleine maar dichtbevolkte staat, gekneld tussen twee grotere broers: New York State in het noorden en Pennsylvania in het zuiden. De staat telt ongeveer 9 miljoen inwoners en is een kwart kleiner dan België. De hoofdstad is Trenton, een stad die je als toerist maar beter links laat liggen.

New Jersey is eigenlijk een "blauwe staat". Dat wil zeggen dat de staat bijna iedere keer Democratisch stemt, nu al 6 verkiezingen op rij. Als dit in november weer gebeurt – en dat is wel heel waarschijnlijk – dan gaan alle 14 "electoral votes" van New Jersey naar Hillary Clinton.

De staat telt heel wat Latino’s. Ongeveer 19% van de bevolking is van Latijns-Amerikaanse origine en deze groep blijft snel groeien. Tel daar nog de zwarte (African Americans) en Aziatische bevolkingsgroepen bij, en dan zit je met een vierde van de bevolking dat niet blank is. Al deze groepen steunen traditioneel de Democratische partij. Dat zal deze keer niet anders zijn, vermits de tegenkandidaat Trump bijna alle minderheden flink tegen de schenen heeft geschopt.

Als je onder vrienden bent, komt het onderwerp uiteraard regelmatig ter sprake. Veel Amerikanen vinden de keuze die ze in november moeten maken niet geweldig. Ze staan niet voor 100% achter hun kandidaat en zijn dan ook weinig enthousiast. Beide kandidaten zijn immers niet onbesproken.

Trump stampt gevoelloos om zich heen, maar kan wel goed verwoorden wat veel (blanke) Amerikanen in stilte denken: migratie en terrorisme moeten veel strenger worden aangepakt, Amerika moet terug groots durven denken, eigen land eerst, de jobs terug voor de Amerikanen en de handelsverdragen moeten worden herbekeken.

Hillary heeft wel alle kwalificaties om president te worden maar ze raakt maar niet verlost van haar onbetrouwbaar imago. Eerst waren er de vertrouwelijke e-mails die ze als minister van Buitenlandse Zaken verstuurd heeft vanop haar persoonlijke, onbeveiligde server. Daarna waren er de geruchten over belangenvermenging met haar Clinton Foundation. Zij staat voor de voortzetting van de Obama-administratie: meer jobs, een betere spreiding van de inkomens, het actieplan tegen de opwarming van de aarde en betaalbare gezondheidszorg en onderwijs voor iedereen.

Eigenlijk willen veel mensen in New Jersey dat Obama er nog 4 jaar zou bijdoen. Maar dat is tegen de grondwet en Barack en Michelle hebben altijd te kennen gegeven dat ze dat niet willen.

Onlangs waren we bij Vlaams-Amerikaanse vrienden uitgenodigd voor een barbecue en een frisse duik in hun zwembad. Ik zie mezelf nog in het zwembad staan met een cocktail in de hand, toen onze gastvrouw laconiek vertelde dat ze voor Trump zou stemmen. Ik dacht dat ik het tot in Trenton hoorde donderen. Dit kan toch niet, dacht ik bij mezelf. Ik denk dat mijn gezicht boekdelen sprak en dus schakelde ik veiligheidshalve maar snel over op een ander onderwerp. Onze vriendschap is me te veel waard.

Cedric, een vriend van mij, zat onlangs bij de kapper. Zegt die tegen hem: "Die verkiezingen zijn toch beangstigend, niet?" "Ja", zegt mijn vriend. "Absoluut." Vervolgt de kapper: "Stel je maar eens voor dat ze Hillary verkiezen!" Cedric was compleet aan de grond genageld. Hij dacht uiteraard het tegenovergestelde. Het gesprek was heel snel beëindigd.

Als ik ’s avonds naar huis rijd, durf ik wel eens de zijwegen door de velden te nemen. Op de grote landerijen kom ik veel bordjes tegen met "Trump - Pence". Dit kan je wel verwachten in de rurale gebieden. Maar laatst zag ik ook eindelijk een bordje met "Hillary", maar toen ik dichter kwam, stond er "Hillary for prison 2016" (vrij vertaald: "Stem Hillary naar de gevangenis", slik). Tja,… er heerst een grote verdeeldheid.

Misschien toch maar afsluiten met een knipoog. Een lokale ijsroomverkoper (Cream King) maakt reclame met het volgende bord. Ik ben alvast gewonnen voor zijn keuze!