De Amerikaanse regenboog

Radioreporters Els Aeyels en Bert De Vroey trekken door de VS om elkaar te ontmoeten in Kansas. Hun relaas hoort u elke dag in "De ochtend" en "Vandaag". Ook houden ze voor ons een dagboek bij, vandaag krijgt u het eerste deel.

Mensen kijken me vaak vreemd aan als ik vol enthousiasme begin over een van mijn trips door de Verenigde Staten. Want Amerika, dat is toch dat land van lelijke steenwegen, slecht eten en religieuze fanatici? Juist ja, dat is zo. En op mijn lange reis van het noordoosten naar Kansas zullen de ketenwinkels, de vettige hamburgers en de kruisbeelden inderdaad zo vaak opdoemen dat ik er misselijk van word.

Maar het zijn maar enkele van de vele gezichten van een onmetelijk land. En er is zo veel meer. Wie dat andere, onverwachte Amerika wil zien, moet misschien net als ik aan zijn reis beginnen in Provincetown. Je kan er voor een prikje kreeft en krab eten, meer dan je ooit op krijgt. Zo gauw je het toeristische centrum uit bent, kan je dagen verdwalen in de duinen en zal je nooit wat anders zien dan weidse stranden en de Atlantische oceaan.

Provincetown ligt in Massachusetts, door vriend en vijand erkend als "the most liberal state of the US". En voor alle duidelijkheid, "liberal" betekent in Amerika zoiets als ultra-progressief. Dat uit zich ook in het meest bijzondere aspect van Provincetown: het plaatsje is al meer dan een halve eeuw een toevluchtsoord voor holebi’s. Ja, dat leest u goed, ja. Al sinds de jaren 50 kijkt niemand hier vreemd op als twee mannen mekaar kussen, of twee vrouwen hand in hand de straat oversteken.

Pragmatisch als de Amerikanen zijn als ze geld ruiken, hebben ze daar in Provincetown uiteraard hun handelsmerk van gemaakt. Een van de hoteluitbaters hier vertelde me dat zijn ouders en zelfs zijn grootouders al allerlei manieren bedachten om hun brood te verdienen aan de "gay dollar". Hotels, bars, discotheken, juwelenwinkels, kunstgalerijen, alles en iedereen in Provincetown buigt voor de regenboogvlag.

En sinds Massachusetts in 2004 het holebi-huwelijk goedkeurde, is er helemaal geen houden meer aan. De stad is jaarlijks het decor voor honderden trouwfeesten en er wordt op geen cent gekeken. Wat u ook aan extravagante wensen bijeen gedroomd krijgt, in Provincetown regelen we dat, zo meldt de toeristische dienst. Ze kunnen zelfs twee dominees en een priester uit hun kast toveren om het huwelijk in te zegenen. Dat zie ik bij ons nog niet zo snel gebeuren.

Nog een andere vriendelijke local zegt me dat Provincetown zo speciaal is omdat letterlijk iedereen, ongeacht zijn leeftijd, seksuele voorkeur, kleur, rang of stand, er welkom is. En dan moet ik aan Bert denken, daar aan de andere kant van het continent. Daar waar ze juist alle moeite van de wereld doen om mensen buiten te houden. En ja, dat is dus hetzelfde land. Een land waar je veel over kan zeggen, maar niet dat het simpel is.

Els Aeyels

Volg Bert en Els op Twitter via @bertdevroey en @aeyelse.

Meest gelezen