Protest tegen toerisme in Spanje houdt aan, "maar toeristen hoeven niet ongerust te zijn"
"Het is een sociaal fenomeen dat men overal terugvindt in Spanje: door het succes van het toerisme blijven de huurprijzen in het centrum van de steden stijgen", vertelt Tuytens. "Een deel van de bevolking, vooral jonge mensen die werkloos zijn, kunnen niet meer in de buurten gaan leven. Ze zien met lede ogen aan wat er in de buurten gebeurt. In Barcelona zijn al een paar jaar originele protestacties en die zijn nu overgewaaid naar andere steden."
De jongeren, maar evengoed bejaarden, die het zich niet kunnen veroorloven om in de historische en centrale buurten te leven, geven de schuld aan de toeristen en hebben het gevoel dat ze zelf niet veel verdienen aan de toeristische sector. "Bovendien zijn de toeristen vaak jongere mensen die uitgaan en zo heb je het probleem van dronkenmanstoerisme. De bevolking heeft het gevoel dat de overheid niet genoeg doet om dat soort toerisme aan banden te leggen."
Actie en reactie
Het protest is de laatste tijd wel toegenomen. "Vroeger zagen we die duidelijke graffiti tegen toerisme niet opduiken. Een tijd geleden heeft men een bus in Barcelona aangevallen en vorige week is er in San Sebastian een toeristentrein aangevallen en volgekleefd met antitoerismestickers."
De vele acties beginnen op de zenuwen te werken van de regering. "Onlangs was er een persconferentie met de Spaanse premier Rajoy. Die waarschuwde dat Spanje, en zeker Catalonië, het toerisme hard nodig heeft. Hij gaf de boodschap aan de Spanjaarden dat men het toerisme moest verzorgen en dat een einde gemaakt moest worden aan acties."
Ongerust?
Maar wie nog een reis richting Spanje voor de boeg heeft, hoeft niets te vrezen. "Over het algemeen is er voor het meeste toerisme niks van te merken. Spanjaarden zijn over het algemeen heel gastvrij, heel veel restaurants moeten het daarnaast ook hebben van de toeristen. Wat de graffiti betreft: de overheid geeft steeds heel snel de opdracht om die te verwijderen. Ze blijven meestal maar enkele uren staan."
Tuyttens benadrukt dat ook Spanje het fenomeen van "komkommertijd" kent. "Omdat er niet veel nieuws is, nemen de Spaanse media dat meteen over en dat geeft het gevoel dat de sfeer grimmig is maar mensen moeten dus niet ongerust zijn dat alles veranderd is."