Hoe de Duitse socialisten vorig weekend in Noord-Korea investeerden

Als je met de metro naar je goedkope kamer reist en uitstapt in het station Mohrenstrasse, passeer je eerst een grijs gebouw, typische "Berlin-Mitte-stijl". Aan de poort hangen foto’s van de Kim-dynastie, de vlag van Noord-Korea wappert. Vlak daarnaast vind je de ingang van je City Hotel, een bouwwerk in dezelfde stijl. Logisch, want het hotel is een stukje van de ooit imposante ambassade van de Noord-Koreanen in de DDR.

Meer dan een kwarteeuw na de val van de DDR, is de ambassade maar een schim meer van wat ze ooit was. Nog een tiental mensen werkt aan de kant van de Mohrenstrasse, de rest werd omgebouwd tot hostel en congrescentrum. Het voorbije weekend legde Manuela Schwesig, voor de SPD minister van familiezaken, er nog een groep deelnemers aan een congres te slapen.

Twee dagen later, blijkt uit onderzoek van de WDR en Süddeutsche Zeitung dat de Duitse regering, waar Schwesig zelf deel van uitmaakt, het hotel en bijhorend congrescentrum zo snel mogelijk wil sluiten. Berlijn wil namelijk de geldstromen naar het regime in Pyongyang droog leggen, vanwege de recente rakettesten en de blijvende dreiging die van dat land uitgaat.

Het hotel en congrescentrum zou de Noord-Koreanen maandelijks 38.000 euro opleveren. Dat zijn zeer welgekomen vreemde deviezen. Berlijn is trouwens geen alleenstaand geval: in de hele wereld zijn diplomaten van het regime actief in allerlei criminele activiteiten, om op die manier deviezen voor zichzelf en voor het regime veilig te stellen. Zo zouden verschillende Noord-Koreaanse diplomaten betrokken zijn bij drugshandel en transport van ivoor. Een ideale manier om de financiële sancties tegen het land te ontlopen.

De Duitse regering wil nu een strikte toepassing van de VN-resolutie van november 2016. Daar staat bij punt 18 te lezen: "alle VN-leden zullen het Noord-Korea verbieden immobiliën die het land bezit of huurt op zijn grondgebied voor andere doeleinden te gebruiken dan diplomatische of consulaire bezigheden".

Het verhuren van goedkope bedden en een congreszaal kan je bezwaarlijk een consulaire bezigheid noemen. Het ziet er dus naar uit dat Berlijnse bedden voor 17 euro met zicht op Noord-Koreaanse vlag binnenkort tot het verleden behoren.