"Parlementsverkiezingen in zekere zin nog een derde ronde voor Macron"

"En Marche", de politieke beweging van Macron, is nog maar een jaar oud. Macron werd niet ondersteund door een partij-apparaat, zoals de traditionele partijen er een hebben. "Het is niet te onderschatten wat hij voor elkaar heeft gekregen", analyseert Sofie Vander Donckt zijn resultaat van gisteren . "Binnen twee weken moet hij toch boven die 60% kunnen geraken." 

Mocht Macron het halen op 7 mei, dan staat hem al snel een nieuwe uitdaging te wachten: de parlementsverkiezingen in juni (11 en 18 juni), waarin hij een meerderheid in het parlement moet proberen te krijgen. "In zekere zin is dat nog eens een volgende ronde van de presidentsverkiezingen", zegt Vander Donckt.

Daar zal hij bewegingsruimte moeten creëren om zijn beloofde vernieuwing in de praktijk te kunnen brengen. "Hij heeft op dit moment zelfs nog geen 20 parlementsleden echt voor ogen. Hij gaat ze moeten vinden bij de socialisten die daar (in het parlement) hun plaats niet meer hebben en bij rechts, bij het centrum. Als je ziet dat de PS-kandidaat Benoît Hamon maar 6% haalt, een historisch lage score, dan maakt Macron misschien nog het meeste kans door te gaan sprokkelen bij de socialisten omdat die partij nu in stukken uiteenvalt tussen de keuze voor Mélenchon, toch nog PS of naar Macron overgaan." 

Macron komt mogelijk in een "cohabitation"-situatie terecht, een situatie waarin de kiezers in de parlementsverkiezingen de meerderheid geven aan een andere partij dan die van de president en de regering wordt samengesteld op basis van die parlementaire meerderheid. De president zal dan akkoorden moeten sluiten met de andere partijen. Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) acht het zelfs mogelijk dat er een coalitie gevormd zal moeten worden. Zonder meerderheid in het parlement zou Macron niet meer kunnen regeren zoals de vorige Franse presidenten dat deden. 

"Dit is een eerste stap. De parlementsverkiezingen worden nog moeilijker voor Macron. Daar zijn er nog meer kandidaten van verschillende partijen. Zelfs Les Républicains van François Fillon hebben een belangrijk resultaat gehaald na een slechte campagne. Misschien zal er een meerderheid zijn voor Macron, maar even goed kan er een verdeeld parlement zijn met ook veel kandidaten van Les Républicains aan boord." 

In het verleden is er in Frankrijk altijd geregeerd met de twee grootste partijen. Het risico bestaat dat Frankrijk na de parlementsverkiezingen moeilijk bestuurbaar wordt. "Het zal nu misschien noodzakelijk zijn voor Macron om enkele partners rond de tafel te halen, misschien Les Républicains, misschien nog anderen. Mogelijk zal het tot een coalitie komen zoals in België en de ons omringende landen", zegt Reynders. "Maar ook met een coalitie kan je internationaal sterk staan, kijk maar naar Duitsland. Macron geeft ook zelf aan dat hij wil samenwerken met andere partijen, een programma samenstellen wordt dan wel moeilijk." Een coalitie vormen kan ook enige tijd duren. 

De andere partijen zullen er in de tussentijd alles aan doen om stemmen te halen voor het parlement. Zonder meerderheid in het parlement zal Macron moeten onderhandelen over zijn programma. Ook de premier wordt dan een cruciale figuur in Frankrijk. Eerst is er uiteraard nog de tweede ronde van de presidentsverkiezingen op zondag 7 mei. "Maar als hij president wordt, zal hij helemaal meegaan in wat wij "de derde ronde" noemen, de strijd om de parlementsverkiezingen, om hem de meerderheid te geven die hem de kans geeft om zijn hervormingen door te voeren", zei zijn woordvoerster gisteravond.

Op 11 en 18 juni zijn er parlementsverkiezingen in Frankrijk. Het parlement van Frankrijk bestaat uit twee kamers: de Assemblée Nationale, de Nationale Vergadering, bestaat uit 577 leden die volgens het meerderheidsstelsel en per kiesdistrict voor 5 jaar gekozen worden. De Senaat bestaat uit 321 leden. 304 leden worden door een kiescollege gekozen, samengesteld uit de gekozen vertegenwoordigers van ieder kiesdistrict, 5 gekozenen van andere districten en 12 gekozenen van de Hoge Raad van Fransen die in het buitenland wonen, Le Conseil Supérieur des Français de l'Etranger.