Hier heeft Obama gefaald: zijn 5 grootste mislukkingen
Het was een van zijn verkiezingsbeloftes en hij herhaalde het zelfs op zijn tweede werkdag: Obama wil binnen het jaar af van Guantanamo Bay. De terreurgevangenis op de Amerikaanse marinebasis op Cuba is echter tot op vandaag nog steeds geopend. De Democraat is er ondanks zijn beloftes in de periode van 8 jaar niet in geslaagd om Gitmo te sluiten. Dat komt voornamelijk door een gebrek aan consensus in het Congres. Veel Congesleden -ook Democraten- zijn niet happig om de terreurverdachten te laten overbrengen naar Amerikaans grondgebied.
Daarnaast zitten de gevangenen er al jaren vast zonder proces en is er vaak bitter weinig bewijs tegen hen. De kans is reëel dat een groot deel van hen wordt vrijgesproken. Iets wat vele politici liever niet zien gebeuren, want er zou maar eens een terreurdaad worden gepleegd door iemand die onder hun hoede is vrijgelaten uit de gevangenis. Gevolg: de volgende president mag zijn tanden vastbijten in het dossier.
Dagelijks komen Amerikanen om in schietpartijen. Bij grote incidenten met veel slachtoffers of met veel jonge doden spreekt Obama het volk toe. Keer na keer moet hij toegeven dat hij bitter weinig kan doen tegen het wapengeweld. Doordat hij geen meerderheid heeft in het Congres, slaagt hij er niet in om de wapenwetgeving te verstrengen. Zelfs onder zijn partijgenoten is er onenigheid over de wapendracht.
Obama probeert meer dan eens de emotionele snaar te bespelen door slachtoffers van wapengeweld mee te nemen naar het Congres en er een stemming over een strengere wapenwetgeving te eisen, maar zonder succes. Wie er na Obama in the Oval Office zit, wordt hier ongetwijfeld mee geconfronteerd.
Nadat een blanke politieagent de ongewapende zwarte tiener Michael Brown heeft doodgeschoten in Ferguson in de zomer van 2014, ontstaan er grote rellen in die voorstad van Saint-Louis. De dood van Brown veroorzaakt een schokgolf door de Verenigde Staten. Hoewel Obama meermaals het volk toespreekt, slaagt hij er niet in om de gemoederen te bedaren.
De “black lives matter”-beweging ziet het levenslicht. Elke week wordt wel ergens anders in het land een zwarte -vaak ongewapende- tiener neergeschoten door een meestal blanke politieagent, met hevige rellen tot gevolg. Onder Obama als allereerste zwarte president is de rassenhaat en de verdeeldheid tussen blank en zwart alleen maar toegenomen. Het wordt niet gemakkelijk voor de opvolger van Obama om die verdeeldheid aan te pakken.
Hoewel Obama een “rode lijn” trekt in het Syrische zand na de inzet van chemische wapens door het regime van Assad, blijft de oorlog in het land nog steeds voortwoeden. De Amerikaanse president wordt door zijn tegenstanders zwak en besluiteloos genoemd, omdat hij weigert grondtroepen naar het land te sturen of niet op een andere manier erin slaagt het conflict te beëindigen. Andere noemen het dan weer zijn schuld dat terreurbeweging IS er kan floreren.
President Obama heeft natuurlijk de Chinese en Russische veto’s in de Veiligheidsraad niet in de hand, maar kwatongen beweren dat met een betere verstandhouding met Moskou het conflict in Syrië wellicht nooit zo uit de hand was gelopen. De laatste poging van buitenlandminister John Kerry om met de Russen een staakt-het-vuren af te spreken, is mislukt. En zo komt Syrië onvermijdelijk op het bord van de volgende president.
De Verenigde Staten zijn ontzettend verdeeld en dat is ook te zien in de politiek. De twee grootste partijen gunnen elkaar het licht van de zon niet en dat zorgt voor een volledige stilstand met als hoogtepunt de government shutdown in 2013. Obama is na zijn eerste twee jaar de meerderheid in het Congres verloren en sindsdien worden nauwelijks nog wetten goedgekeurd.
De Republikeinen hebben de meerderheid en gunnen Obama en de Democraten geen overwinning en stemmen dus vaak tegen hun voorstellen. Obama op zijn beurt heeft dan weer regelmatig van zijn presidentieel veto gebruikgemaakt om een Republikeins voorstel in het Congres af te blokken. Deze verdeeldheid is een van de redenen waarom er bijvoorbeeld geen strengere wapenwetten zijn gekomen. Obama noemt het zelf een van zijn grootste mislukkingen.