Burundi vraagt dat België sancties weer intrekt

Burundi vraagt dat België de sancties intrekt die vorig jaar zijn ingesteld op initiatief van minister van Ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo (Open VLD). Dat heeft de Burundese minister van Buitenlandse Zaken Alain-Aimé Nyamitwe gezegd in een exclusief interview met onze redactie.

De Belgische sancties hebben te maken met het geweld in Burundi naar aanleiding van de fel omstreden herverkiezing van president Pierre Nkurunziza voor een derde ambtstermijn. Volgens sommigen is dat niet in overeenstemming met de Burundese grondwet, die bepaalt dat een president maar twee ambtstermijnen kan aanblijven. Volgens regeringspartij CNDD-FDD telt de eerste ambtstermijn van Nkurunziza echter niet mee omdat hij toen niet is verkozen, maar aangeduid door het parlement.

Als belangrijke partner/geldschieter van Burundi vond minister van Ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo (Open VLD) deze gang van zaken niet kunnen. Brussel schortte de rechtstreekse samenwerking met Bujumbura op, hoewel de hulp via ngo's wel nog voortliep.

"Wij geloven dat de sancties toen op een zeer oneerlijke manier zijn genomen en dat hebben we toen ook gezegd", zegt Nyamitwe tegen onze redactie. "We vragen dat de Belgische autoriteiten op hun beslissing terugkomen. Net zoals zij oproepen tot een dialoog binnen Burundi, moeten zij open staan voor een dialoog met ons."

Al te grote bemoeienissen van de voormalige koloniale macht, dat ligt gevoelig in veel landen. Nyamitwe wijst op de Burundese grondwet, waarover een referendum is gehouden. "Het is aan het Burundese volk om te kiezen welk pad het wil bewandelen. (...) We begrijpen dat er kwesties zijn die we moeten oplossen. Absoluut. Maar we geloven ook dat partners dezelfde standaarden moeten hanteren."

Burundi steekt de hand uit naar ons land en naar de internationale gemeenschap. "We kunnen het niet alleen, maar wel met de steun van de internationale gemeenschap."

"Apartheidsdenken, moeten verdwijnen"

Vorig jaar waarschuwden waarnemers voor het risico op een nieuwe genocide in Burundi. Het protest, het straatgeweld en de aanslagen in het land eisten naar schatting minstens 500 mensenlevens. En dat in een land waar Hutu's en Tutsi's elkaar al meer dan eens naar het leven stonden.

Nyamitwe minimaliseert het risico op nieuw etnisch geweld. "Het is absoluut en feitelijk verkeerd de gebeurtenissen als genocide te bestempelen. Als je naar de profielen kijkt van zij die vorig jaar zijn gedood, dan zie je dat de slachtoffers tot beide etnische groepen behoren. (...) Wij geloven dat elke mens gelijk is tegenover de dood. Ik geloof dat zowel Hutu's als Tutsi's hetzelfde bloed en hetzelfde DNA hebben. Als we vechten voor gelijke kansen voor Hutu's en Tutsi's als burgers in onze samenleving, moeten we ook vechten om de herinnering aan hen te respecteren als ze sterven. Ze sterven niet als Hutu of Tutsi, maar als Burundese burger."

Mocht u er nog aan twijfelen: volgens Nyamitwe is Burundi Rwanda niet. Hij wijst op de verschillende evoluties die beide voormalige Belgische mandaatgebieden sinds hun onafhankelijkheid hebben doorgemaakt. Rwanda werd onder meer verscheurd door de bloedige genocide van 1994, maar ook Burundi kreeg zijn deel van het etnische geweld.

Voor Nyamitwe moet dit verleden tijd zijn."Deze vorm van apartheidsdenken moet verdwijnen, want Burundi behoort toe aan alle burgers, zowel Hutu's als Tutsi's.

Meest gelezen