Excuses voor vriendin van milieuspion in Londen
Stone past goed in Lisa’s vriendenkring. Hij leert haar familie kennen. En nadat haar vader overlijdt, rijdt hij met Lisa in de rouwauto mee, achter de lijkwagen. "Hij was degene die me vasthield als ik ’s nachts huilde en me hielp het verlies te verwerken", vertelt Lisa die anoniem wil blijven, aan de Britse krant.
Iedere paar weken gaat Stone op reis voor zijn werk, een keer voor een periode van drie maanden, maar ze houden regelmatig contact. Ze gaan samen op vakantie en naar demonstraties. Stone is een toegewijde milieuactivist. Wat niemand weet, is dat hij een informant is die alles over de leden van de milieugroep en hun plannen, doorbrieft aan zijn politiecontacten.
Stone valt door de mand tijdens een "heerlijke vakantie" in Italië in juli 2010. Lisa vindt zijn paspoort waar de achternaam Kennedy op staat. En er is meer. Mark Stone/Kennedy heeft een kind. Ze zoekt verder en vindt een mobiele telefoon die hij niet vaak gebruikt. Daar stuit ze op e-mails van twee kinderen die hem papa noemen. Als ze hem later confronteert wordt hij heel emotioneel, "hij huilde urenlang" en hangt een verhaal op over de belofte die hij een overleden vriend gedaan had om voor diens kinderen te zorgen. Lisa blijft zweven tussen acceptatie, "hij was zo plausibel" en achterdocht.
"Een bubbel waar niets meer echt was"
Vrienden helpen haar dieper in het leven van haar vriend te graven. Haar eigen leven staat stil. "Ik zat in een bubbel waar niks meer echt was." Op het geboortecertificaat van Stone/Kennedy’s zoon leest ze dat Mark agent is. Tijdens een bijeenkomst met vrienden ontkent hij alles. Totdat een activist hem rechtstreeks vraagt wanneer hij voor de politie is gaan werken. Hij bekent in tranen. De anderen vertrekken, Mark en Lisa alleen achterlatend. "Ik probeerde hem bij me te houden. Ik wist dat zodra hij weg zou gaan mijn hele wereld zou instorten."
Kennedy verkocht zijn verhaal aan de media nadat hij ontmaskerd werd en vond een baan voor een Amerikaans beveiligingsbedrijf. Lisa is nog steeds doende haar leven op het spoor te trekken. "Er was niemand die me zo goed kende en met wie ik zo hecht was als met hem. Ik dacht dat ik hem beter kende dan wie dan ook."
Vijf jaar later heeft de regering een onderzoek gelast naar het gedrag van politiespionnen. Na het uitbetalen van "substantiële schadevergoedingen", bood de Londense politie vorige week excuses aan aan Lisa en aan zeven andere vrouwen die verhoudingen hadden en in sommige gevallen kinderen, met mannen die ze vertrouwden en dachten te kennen als geen ander.