"Nauwelijks verbetering in arbeidsomstandigheden Bangladesh"

Twee jaar na de Rana Plaza-ramp in de Bengaalse hoofdstad Dhaka zijn de arbeidsomstandigheden in de textielindustrie er nog altijd even slecht. Dat blijkt uit een rapport van Human Rights Watch, dat de Bengaalse regering en westerse bedrijven met de vinger wijst. Bij de ramp in 2013 kwamen meer dan 1.000 mensen om, de grootste ramp in de textielindustrie ooit.

Twee jaar na het instorten van het Rana Plaza-gebouw in de Bengaalse hoofdstad Dhaka zijn de arbeidsomstandigheden in de textielindustrie nog steeds penibel, stelt mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) in een rapport dat vandaag verschijnt.

De textielarbeiders werken in slechte omstandigheden. Fabrieksbazen beledigen of vallen de werknemers aan, vergrijpen zich aan vrouwelijke arbeidsters of weigeren het volledige loon uit te betalen. Arbeiders die een vakbond willen oprichten vallen ten prooi aan bedreigingen, intimidatie of ontslag.

HRW erkent dat er inspanningen gedaan worden om de fabrieken veiliger te maken, "maar de regering en westerse bedrijven kunnen en zouden meer moeten doen om internationale standaarden te doen naleven die de rechten van werknemers beschermen", zo staat in het rapport.

Om nieuwe rampen te vermijden, moet de Bengaalse regering erop toezien dat de nieuwe arbeidswetgeving wordt nageleefd en fabrieksbazen die de wet met de voeten treden ter verantwoording roepen, stelt HRW dat erop wijst dat geen enkele fabriek in het Rana Plaza-complex een vakbond had die kon ingaan tegen de fabrieksleiding.

De mensenrechtenorganisatie baseerde zich voor het rapport op interviews met meer dan 160 arbeiders in 44 fabrieken, die kledij maken voor bedrijven in Noord-Amerika, Europa en Australië.

Het Rana Plaza-gebouw, een illegaal gebouwd pand van acht verdiepingen in een voorstad van Dhaka stortte op 24 april 2013 in. In de muren van het gebouw zaten grote barsten, veel arbeiders weigerden het gebouw binnen te gaan maar werden daartoe toch gedwongen. De catastrofe kostte uiteindelijk het leven aan 1.127 mensen, ruim 2.500 anderen raakten gewond. Bangladesh vormt met 5.000 textielbedrijfjes en vier miljoen textielarbeiders het hart van de goedkope textielindustrie.

Meest gelezen