Terreurgroep IS haalt uit naar taliban en Al Qaeda

De taal tussen de twee speerpunten van het moslimterrorisme, Al Qaeda en het rivaliserende IS, wordt steeds scherper. Dat blijkt uit artikels in de nieuwste editie van het online magazine van IS.

We zijn intussen aan het nummer 6 van het propagandamagazine van de terreurgroep Islamitische Staat (IS) die grote delen van Syrië en Irak bezet houdt. De voorbije edities spuwde IS zijn gal naar de Koerden, de sjiieten, het Westen uiteraard, maar ook vooral naar religieuze minderheden in het Midden-Oosten zoals de jezidi's.

Opvallend is dat er deze keer niet zo heel veel gesproken wordt over de strijd in Syrië en Irak. Wellicht heeft dat te maken met een aantal recente tegenslagen van IS, zowel rond de Syrische grensstad Kobane waar de Koerdische YPG IS aan het terugdringen is, als bij Sinjar in Irak. Wel is er een interview met een gevangen Jordaanse piloot wiens F-16 eerder is neergestort of neergehaald boven Syrië.

Het grootste deel van het magazine is deze keer besteed aan de relaties tussen IS en het rivaliserende terreurnetwerk Al Qaeda, terwijl ook de Afghaanse taliban een veeg uit de pan krijgen. Zo wordt de extremistische Syrische rebellengroep Nusrat (filiaal van Al Qaeda, links) in het vizier genomen. Ook Jemen -waar sjiitische Hawthi's nu meer aan zet zijn- is inzet van scherpe kritiek van IS en die is vooral gericht aan Harith an-Nadhari, een leider van de terreurgroep AQAP die zich weigert te onderwerpen aan het kalifaat van IS.

De breuk tussen IS en Al Qaeda

IS publiceert een lang getuigenis van de Jordaanse medestander Ash-Shamali die een -zij het misschien niet erg objectieve- blik werpt op de relaties tussen allerlei terroristische moslimgroepen. Ash-Shamali kijkt aanvankelijk op naar de Afghaanse taliban en het Al Qaeda van wijlen Osama bin Laden in hun haat tegen het Westen, westerse invloeden en de Arabische heersers aan de Golf.

De man wil naar Afghanistan, maar wordt in Iran opgepakt en zit daar jarenlang gevangen, wat hem -de door IS erg gewenste- giftige commentaren tegen de sjiieten ontlokt. De haat tegen het sjiisme is overigens een rode lijn doorheen de ideologie van IS.

Ash-Shamali wordt in 2010 vrijgelaten en komt uiteindelijk terecht in de Pakistaanse grensregio Waziristan, waar hem een teleurstelling te beurt valt. De jihadgroepen zoals de taliban zwaaien er dan nog wel de plak, maar ouderwetse tribale wetten en gewoonten overheersen en niet de "zuivere sharia", merkt de man op.

Als het Pakistaanse leger later oprukt en grote delen van Waziristan onder zijn controle brengt, vertrekken veel jihadstrijders op aandringen van Al Qaeda dat omschreven wordt als "een geheim genootschap" dat nauwelijks of niet bereikbaar is. De jihad wordt er geplet tussen "nationalisme en tribalisme". De schrijver merkt op dat "Al Qaeda op de rand van de afgrond staat" en dat de Pakistaanse taliban verscheurd en geïnfiltreerd zijn door de Pakistaanse geheime diensten.

Hij verwijt de Afghaanse taliban dat die enkel bezorgd zijn over hun positie in eigen land en niet over de islam in het algemeen. Volgens IS is er overigens geen bewijs dat Mullah Omar, de leider van de Afghaanse taliban, nog in leven is en in een onderschrift maant IS aan om de verklaringen van Mullah Omar niet te ernstig te nemen. 

Wie draagt het vaandel?

De tweestrijd tussen Al Qaeda en IS heeft natuurlijk alles te maken met wie het meest het imago (en het geld van financiers) krijgt als de "speerpunt" van het wereldwijde jihadisme.

Die spanning gaat terug tot Abu Musab al-Zarqawi (voorbeeld voor het blad), de inmiddels gedode leider van "Al Qaeda in Irak", waaruit nadien IS ontstaan is. Uit het artikel blijkt dat de groep van Zarqawi al van in het begin wantrouwig stond tegenover Al Qaeda. Zeker de huidige leider van Al Qaeda, Ayman al-Zawahri, krijgt van IS het verwijt de jihadisten eerder te verdelen dan samen te brengen. 

Meest gelezen