Ligt je tuin in een jachtgebied? Kom er snel zelf achter.

Als je eigendom op de kaart groen gekleurd is, bevindt die zich in een jachtgebied. Geen zorgen, dat wil niet zeggen dat er gejaagd mag worden in je tuin. “Geen enkele jager zal met een wapen in de richting van huizen of gebouwen schieten, tenzij hij daar minstens 150 meter of meer van verwijderd staat”, zegt Geert Van Den Bosch, Algemeen Directeur van de Hubertusvereniging, de belangengroep van jagers in Vlaanderen. Hij benadrukt ook dat jagers strenge proeven hebben moeten afleggen en er dus absoluut geen reden tot paniek is.

Een jager mag volgens de wet enkel op een aaneengesloten terrein van 40 hectare jagen. Ze mogen zelf hun jachtgebied vastleggen. “Veel jagers en jachtverenigingen hebben wel verschillende gronden, maar geen aaneengesloten terreinen”, zegt Frederik Thoelen van de Vogelbescherming Vlaanderen.

Daarom kleuren ze vaak percelen kleiner dan één hectare (zoals tuinen) ook in als jachtgebied om aan die 40 hectare te komen of als overbrugging tussen twee terreinen. Op die manier hebben ze dan wel een aaneengesloten terrein. Tot 2014 kon dat zonder toestemming van de eigenaar, waardoor nu dorpskernen en zelfs kerkhoven in jachtgebied liggen.

Een jager moet elk jaar voor 1 april zijn jachtplan indienen bij de arrondissementscommissaris van de provincie waarin het jachtterrein ligt. De terreinen die in jachtgebied liggen, worden in eerste instantie niet gecontroleerd. Enkel wanneer er een klacht ingediend wordt, kunnen bepaalde jachtterreinen geschrapt worden.

Zo zijn de laatste maanden al zo’n duizend dossiers behandeld door arrondissementscommissarissen. Van de 972 percelen die zijn gecontroleerd, bleken er 719 onterecht ingekleurd als jachtgebied. Er is dan ook 241 hectare geschrapt. Volgens Jan Rodts van de Vogelbescherming Vlaanderen is 79% van de percelen die gecontroleerd werden door de arrondissementscommissaris in Vlaanderen, zonder toestemming van de eigenaars ingekleurd als jachtgebied.

De Hubertusvereniging nuanceert wel dat er een historische achterstand gegroeid is bij de administratie. Gronden waar vroeger geen huis op stond werden dan tot jachtgebied gerekend, terwijl er nu wel een huis op staat. Bovendien krijgen gronden in de loop der jaren ook andere eigenaars. Daarom vindt de Hubertusvereniging het belangrijk dat er een goede verstandhouding is tussen jagers en grondeigenaars.

Tot 2014 mochten jagers gronden inkleuren als jachtgebied zonder toestemming te vragen aan de eigenaars. Nu mag dat niet meer. Enkel als grondeigenaars geen bezwaar hebben, mag hun eigendom tot jachtgebied gerekend worden. Daarvoor is nu schriftelijke toestemming nodig.

Vogelbescherming Vlaanderen ijverde om de jachtplannen openbaar te maken via een digitale kaart. Die kaart kan iedereen nu raadplegen via www.geopunt.be.

Maar volgens Van Den Bosch zijn de jachtplannen al heel lang openbaar: “De jachtplannen zijn al sinds mensenheugenis voor iedereen controleerbaar bij de arrondissementscommissariaten, die daar heel nauwlettend op toezien. Vermits alle organisaties digitaal mee evolueren, zijn die jachtplannen nu ook digitaal te contoleren”.

Hij voegt eraan toe dat die plannen er zijn om grondeigenaars te helpen de juiste persoon aan te spreken in geval van wildschade.