Neef schrijft boek over misbruik bisschop Vangheluwe: "Schaamte en walging gaan nooit meer weg"

Mark Vangheluwe, neef en jarenlang slachtoffer van gewezen bisschop Roger Vangheluwe, heeft in het boek “Brief aan de paus” voor het eerst zijn verhaal over het misbruik neergeschreven. De “ongestrafte koning van het verborgene”, noemt hij zijn nonkel. "Door te schrijven probeert hij terug meester te worden over zijn lijf", getuigt jeugdpsychiater Peter Adriaenssens.

22 april 2010. Bijna dag op dag zeven jaar geleden ontploft de Vangheluwebom in de kerk. Op een persconferentie leest de woordvoerder van Vangheluwe een brief voor waarin de bisschop bekent dat hij jarenlang “een jongen uit een bevriende omgeving” seksueel misbruikt heeft. Die jongen, dat is Mark Vangheluwe, zijn neef. Amper vijf was hij toen hij voor de eerste keer misbruikt werd door zijn nonkel en dat misbruik zou bijna 15 jaar aanhouden. Zijn getuigenis in 2010 deed Roger Vangheluwe de das om. Meer nog: wat volgde was een stroom aan getuigenissen over seksueel misbruik binnen de kerk.

"Bij mij gaat die schaamte en walging nooit meer weg"

Pas nu, zeven jaar later, doet Mark Vangheluwe voor het eerst zijn verhaal. In het boek "Brief aan de paus" richt hij zich rechtstreeks tot de paus. “Ik moet je iets vertellen, maar onmacht en schaamte houden me tegen. Ook twijfel en angst spelen me parten. Het is alsof ik nu pas bezit krijg over een stuk van mijn herinneringen en dit met jou wil delen. Vreemd na zoveel jaren.”

De sporen die het misbruik heeft nagelaten zullen hem levenslang tekenen. “Beschamend voor hem leek het blijkbaar niet. Hij genoot ervan. Bij mij gaat die schaamte en die walging echter nooit meer weg. Het herhaalde zich jaren aan één stuk, zonder onderbreking. Ongestoord, want niemand die er iets van zei en niemand die hem tegenhield of iets opmerkte. Elke keer opnieuw. Altijd voort, tot in de eeuwigheid. Amen”, schrijft hij in “Brief aan de paus”, het boek dat morgen verschijnt bij uitgeverij De Bezige Bij.

Adriaenssens: "Door te schrijven probeert hij terug meester te worden over zijn lijf"

Peter Adriaenssens, jeugdpsychiater én vertrouwenspersoon van Mark Vangheluwe, getuigt in "De wereld vandaag" op Radio 1 over het verhaal. "Het blijft een man die leeft tussen schaamte en het recht op fier zijn. Wat hij en zijn vrouw fantastisch doen, is een muur vormen tussen het verleden en de toekomst voor hun kinderen. Maar dat neemt niet weg dat in zijn lijf nog altijd die miserie woedt. Wat heeft hij gekregen van ons? Hij heeft zijn verhaal gedaan, maar dat heeft niet belet dat de bisschop een klein jaar later in een interview sprak over een "relatietje". Na al die miserie, na al de verhalen zegt hij opnieuw dat het geen daderschap is, maar een variant van liefde."

Hij benadrukt dat Vangheluwe jarenlang geworsteld heeft met de vraag of hij zijn verhaal zou uitschrijven. "Enerzijds heeft hij zijn verantwoordelijkheid naar zijn gezin, maar anderzijds moet de waarheid bewaard blijven. Door te schrijven probeert hij terug meester te worden over zijn lijf. In dit boek toont hij dat hij onderweg is om terug meester over zijn eigen leven te zijn. Dat is een belangrijke stap naar genezing. Het is zelfs een hint naar het onderwijs om kinderen te laten schrijven over hun emoties. Al schrijvende schrijven we niet alleen iets van ons af, maar ontdekken we ook verbanden."

In het boek wordt Adriaenssens ook uitgebreid bedankt. "De professor was de enige die te vertrouwen leek en dat vertrouwen heeft hij nooit geschonden." 

“Ongestrafte koning van het verborgene”

Het boek stelt symbolisch de vraag: “Is het dit nu?” aan de paus. "Nergens heeft Mark Vangheluwe van de kerk erkenning gekregen. In België hebben we wel beslist dat de bisschop moest aftreden, maar de paus heeft nooit van zich laten horen. Tot nu, zeven jaar later, is er nog geen beslissing genomen", vertelt Adriaenssens. 

Mark Vangheluwe zelf heeft altijd geweigerd om een schadevergoeding te aanvaarden. "In zijn concrete verhaal is er nog altijd het wachten op een antwoord van de bazen." Contact tussen Roger en Mark Vangheluwe is er niet meer geweest. 

In zijn boek verwoordt Vangheluwe zelf het als volgt. “Ik kan het niet laten te herhalen en doe het toch nog eens: de bisschop heeft me gebruikt voor zijn eigen genot. Uw dienaar, uw ondergeschikte, want volgens mijn bronnen staat hij nog steeds op de ledenlijst van het instituut ingeschreven als bisschop en ontvangt daarvoor een riant loon. Weliswaar niet meer als bisschop van een bisdom, maar eerder als ongestrafte koning van het verborgene, ondergedoken in een of ander klooster bij soortgenoten in het buitenland, als God in Frankrijk. Wees eens eerlijk, lieve paus, het instituut waarover jij nu de leiding hebt, heeft weinig tegen hem ondernomen.”

Meest gelezen